Efnishyggja og glötun sįlar

Hiš ósżnilega rķki liggur ekki ķ dvala. Žaš hefur alltaf veriš virkt og stöšugt. Žetta er rķkiš sem mótar heiminn. Óįžreifanlegt afl lķfsins hin andlega vķdd. Innan žess eru žeir vitsmunir sem koma į efnislegum heimi.

Andleg mįlefni hafa nś um langt skeiš talist óraunveruleg vķsindi. Vķsindalega streyma žau samt inn ķ menninguna, ekki ašeins eftir andlegum leišum, heldur į allan mögulegan hįtt. Samruni efnis og andlegs hyggjuvits hefur alltaf veriš ķ gangi. Naušsynin į aš vera mešvitašur um žessi sannindi mun einungis aukast.

Upp aš vissu marki er efnishyggja góšra gjalda verš. Žaš er višurkennt af flestum sem ekki eru of djśpt sokknir ķ efnislegan veruleika. Efnis- og einstaklingshyggja er naušsynleg til aš skynja tilveruna og tilgang jaršvistarinnar.

Žegar žeirri žekkingu hefur veriš nįš hefst leišin til baka, -til uppruna vitundarinnar. Ef dvališ er of lengi ķ fangi efnislegra gęša, žį getur deyfš og andleysi įtt sér staš, sem svo aftur kristallar įkvešinn vanžroska, sem leišir til ofurįhrifa gróša afla.

Hvati andlegrar žekkingar, sem žróašs afls, svķfur um ķ efnis heiminum, en hefur veriš hafnaš af öflum sem vilja ekki aš fólk uppgötvi sinn innra mįtt. Greina mį hvernig er skipulega unniš aš žvķ aš hefta hyggjuvitiš į żmsum stigum mannsęvinnar, -tališ óumflżjanlegt af žeim sem vita hvaš er ķ veši.

Öfl andlegs žroska hafa žannig unniš aš žvķ aš ofurvęša efnishyggjuna. Dżpka įnetjunina ķ efnisleg gęši meš žvķ aš bśa til bęši gervižarfir og gerviefnisform sem aldrei hefšu oršiš til viš nįttśrulegt ferli eša ķ mannlegri žróun. Žetta er gert meš aš beita įkvešnu andlegu afli į efnissvišinu. Žessu er beitt meš žvķ aš hindra endurnżjun mannlegrar reynslu umfram efnishyggjuna og beina henni inn ķ nżtt fljótandi form andlegrar efnishyggju sem viršist óefnisleg.

Misvķsandi efnishyggju į stafręnu sżndarsviši, sem viršast vera andstęša efnishyggju, en vinnur ķ raun aš žvķ aš dżpka fall mannsandans viš efnisöflum. Žannig stafręn form eru nś žegar ķ notkun sem allsrįšandi birtingarmyndir. Algerlega óraunveruleg mannleg reynsla, -ķ raun einungis fręšileg efnishyggja. Fręšileg efnishyggja tįknar raunveruleikabyggingu, sem žarf ekki aš vera efnisleg, en er samt varpaš fram og byggš į efnislegum grunni.

Innan fręšilegrar efnishyggju er manneskjan yfirtekin meš tilkomu spįlķkana byggšum į sżndarveruleika. Žar bżr heimur ritrżndra stašreynda og sönnunargagna. Lķfsreynslan kemur frį žessu efnislega sviši spįlķkana. Innrętir manneskjunni žannig lķfssżn sem byggš er į stašreyndum sem višurkenna engan veruleika utan žessa efnislega sżndarveruleika. Hugmyndin um sįl eša andlega yfirskilvitlega hvatningu er annašhvort talin auka afurš frį žessum efnislega veruleika, ef žį ekki alfariš hafnaš sem ranghugmynd. Svo mikiš er afl efnisandans į veruleikann.

Efnishyggja er fyrir löngu oršin aš alheims vķsindum og mun į endanum leiša til hnignunar. Hśn orsakar vélręnan tilbśin hugsunarhįtt sem aš lokum veldur stöšnun hjį žeim öflum er knżja žróun mannsandans. Ef haldiš er įfram į sömu braut, skerša žessi efnishyggjuöfl tękniframfara enn frekar mikilvęgan andlegan žroska einstaklingsins. Į žessari vegferš sękist manneskjan eftir meiri efnislegum įvinningi en vanrękir žörf fyrir andlegar tengingar.

Tķmarnir snśast um žróun efnisheimsins; og ef manneskjan į ekki aš śrkynjast andlega og verša vitoršsvera vélar meš lķfsreynsluna ķ snjalltęki, žį veršur aš finna leiš sem liggur frį žvķ vélręna ķ įtt aš žvķ andlega. Hins vegar eru rįšandi öfl sem eru andstęš andlegu frelsi og vinna aš žvķ aš draga śr andlegri leit. Koma ķ stašinn meš annars heims sżndarparadķs žar sem allar žarfir geta veriš uppfylltar meš blekkingum.

Hluti af žessari allsrįšandi efnishyggju eru hugmyndin um ódaušleika sem er aš fęšast ķ gegnum transhumanisma. Žį er vķsaš til falsks ódaušleika sem virkar ekki ķ gegnum anda ódaušlegrar sįlar. Heldur ķ gegnum framlengingu lķkamlegra lķfsgęša. Žessi leiš mögulegs ódaušleika er innan lķkamlega svišsins en ekki žess andlega.

Žessi ódaušleiki veršur aš andlegu fangelsi vegna žess aš hann neita innri anda aš losna undan oki lķkamans. Žetta leišir til sįlarleysis manneskjunnar žar sem tengingin viš upprunann hverfur meš tķmanum. Žessi efnislega, transhumanķska vegferš lašar til sķn žessa heims andleysi. Žess vegna er naušsynlegt aš vera į verši ef sįlin į ekki aš glatast.

Lķklega er nś žegar til fólk sem gengur um einungis ķ efnislegum lķkama, įn sįlar. Rudolf Steiner benti į žetta strax fyrir tķma transhumanismans žegar hann sagši; “... nokkurs konar afleišur einstaklinga birtast į okkar tķmum, sem eru įn sjįlfs, en ekki raunverulegar manneskjur. Žetta er hręšilegur sannleikur...Žeir hafa įhrif af manneskju, en žegar betur er aš gįš eru ekki mannlegir ķ oršsins fyllstu merkingu.”

Steiner lagši įherslu į aš vera mešvitašur um aš įhrifavaldar gętu veriš ķ mannlegri mynd, en vęru ekki mannlegir, einungis ytra śtlitiš gęfi svo til kynna. Hann hélt įfram aš fullyrša: “Viš hittum fólk ķ mannlegri mynd sem eru ašeins ķ ytra śtliti sķnu einstaklingar ... sannanlega eru žetta lķkamlegar manneskjur, meš lķkama, en verurnar ķ žeim nżta sér žessa einstaklinga til aš starfa ķ gegnum.”

Žetta vķsar til žess aš mannslķkaminn getur veriš stašur fyrir ašrar verur aš starfa ķ gegnum, enda sagt įratugum fyrir daga internets og samfélagsmišla. Heimur andans er ekki eins og viš höfum haldiš aš hann vęri. Meš öšrum oršum, žaš er kannski ekki öll upplżsing sišleg žó hśn sé hafin til viršingar.

Žetta felur einnig ķ sér mikilvęgi almennrar dómgreindar byggšri į eigin innsżn. Žvķ žaš eru andlegir kraftar almennings sem hafa mest įhrif innan efnislega heimsins. Og sumir žessara krafta virka ķ gegnum nęrveru įkvešinna einstaklinga sem śt į viš geta virst vera sannir en eru žaš ekki.

Ķ žessu ljósi mį sjį aš annarlegar tegundir andlegs ešlis geta veriš įhrifavaldar  mannkynsins ķ dag. Įlykta mį, įn žess aš žaš hljómi sem samsęriskenning, aš įkvešnir valdahópar og mikilvęgir einstakir mešlimir žeirra, séu undir ómannlegum įhrifum ómannlegra vera sem hafa hug į aš koma fram ómannlegum markmišum.

Slķkir hópar einstaklinga sżna skort į sįlarheill – samkennd og samśš – og eru nįnast félagsfręšilegur sżndarveruleiki śr spįlķkani. En į sama tķma getur slķkt fólk birst į ólķklegustu stöšum og haft mikil įhrif į annaš fólk, sérstaklega meš oršum sķnum ķ fjölmišlum, en veriš algerlega tilfinningalega skert.

Til enn frekari ķhugunar; -žį gętu žessar verur veriš hvattar meš framgöngu sinni viš aš hindra tengingu annarra manna viš eigin innsżn og andlegt leišarljós. Meš margvķslegum ašgeršum gętu žęr einbeitt sér aš žvķ aš afvegaleiša fólk frį hugmyndinni um frumspekilegan veruleika og ešlislęga tengingu žeirra viš uppsprettu lķfsnaušsynlegrar vitundar handan efnis-veruleikans.

Ķ öfgafullum tilfellum gętu slķkir verur jafnvel valdiš mannslķkamanum tjóni og žannig skemmt hann sem lķfvęnlegt farartęki fyrir sįlina į leiš sinn til eilķfšar, -einungis til aš nį fram fjįrhagslegum įvinningi. Eša hvaš annaš gętu žęr vonast eftir aš nį?

Aftur meš vķsan til Rudolf Steiner. Hann sagši: „Markmiš žeirra aš višhalda lķfinu, sem eingöngu efnahagslķfi, mun smį saman śtrżma öllum öšrum žįttum vitsmunalegs og andlegs lķfs. Žannig uppręta andlega lķfiš nįkvęmlega žar sem žaš er er virkast, -viš aš vinna aš bęttum efnahag.”

Meš žvķ aš ręna menningar- og félagslegri umgjörš snżr fókusinn frį innra lķfi til žess efnahagslega, sem hefur tilhneigingu til aš verša virkast žegar fólk glķmir viš aš fullnęgja frumžörfum sķnum. Ef žaš er óvissa, truflanir og sveiflur ķ žeim žįttum, žį getur fólk oršiš fyrir sįlręnum įhrifum į neikvęšan hįtt. Fólk sem lendir undir yfirrįšum slķkra efnahagsafla er hętt viš aš verša undirgefiš t.d. ķ gegnum skuldir, žannig oršiš lķklegra til aš missa persónulega valdeflingu og vilja.

Žegar skautaš er ķ flżti yfir sitjandi leištoga, stjórnmįlamenn, stórfyrirtęki, fjįrmįlastofnanir osfv, getum viš séš augljósan skort į hvers kyns heillavęnlegri sįlręnni hegšun. Žvert į móti viršast margir af žessum einstaklingum og hópum stašrįšnir ķ aš skerša frelsi, fullveldi og innri valdeflingu einstaklingsins.

Ef Steiner vęri į lķfi ķ dag myndi hann eflaust segja aš žaš sem viš erum aš verša vitni aš nś į efnissvišinu sé yfirtaka sįlarlausra afla į plįnetunni. Birtingamynd mannlegrar lķfsreynslu meš sįlarlaus markmiš og fyrirętlanir. -Įstęšu žess aš svo margir upplifa žunglyndi, gremju og sinnuleysi – kulnun –, sem fólk telur sig ekki geta leyst śr og kemur fram ķ sķžreytu sem yfirtekur daglegt lķf.

Vegna alls žessa veršur manneskja nśtķmans aš stķga inn ķ hlutverk sitt sem lķkamlegur fulltrśi andlegs lķfs. Žaš er mikilvęgt aš frumspekilegur veruleiki sé aldrei smįnašur, hvaš žį slaufaš, og aš lķf andans haldist heilbrigt og sterkt ķ allri tjįningu jaršlķfsins. Ef einhvern tķma hefur veriš barįtta um mannssįlina, žį er žaš nśna.

Okkur vęri žvķ hollt aš muna aš hver einstaklingur bżr yfir einstökum fjįrsjóši sem aldrei veršur frį honum tekinn. Žaš er hin sanna eilķfš, hinn raunverulegi ódaušleiki. Žetta eru žvķ tķmar mannsandans til aš aš vinna aš sinni sįlarheill.

(Endursögn og hughrif af Materialism & The Loss of Soul / Kingsley L Dennis)

 


Lausn

Ég undrašist lķfiš, žess leišir og rök

og leyndustu tilveru dóma.

Ég leitaši aš endi og upprunans sök

og ešlis mķns kannaši dróma.

Mér fannst sem ég ętti aš verjast ķ vök,

ef vķsindin bįrust į góma:

Žau kenndu um aflheimsins orku og tök

og efnin į hringsóli, bundin og slök.

— Ég treysti ei į mannvisku tóma

og töfrandi kenningaljóma.

Ég finn meš mér ešlis mķns eilķfu rök

viš innsżn i hjarta mķns dóma.

 

Ég veit hvaš žaš er, sem ķ brjósti mér brżst

sem bandingi, lokašur inni.

Ég skil hvaš af öllum žeim įtökum hlżst:

Mér er sem ég lausnina finni.

Ég sjįlfur žaš er, sem til atlögu bżst

śr örlagaskelinni minni.

Hśn hefur aš sįl minni saumaš og žrżst.

— Ķ svigrśmiš eilķfa fangelsiš snżst,

svo vonirnar sigurhrós vinni

og vanmętti bandingjans linni.

Ég veit žaš er andinn, sem berst um og brżst

ķ brjósti mér, fjötrašur inni.

 

Og mśrarnir opnast sem śtgöngudyr.

Ķ įrheiši ljómar mér sunna.

Hśn skiniš ei hefur ķ fangelsiš fyr

svo fagurt um ęvina runna.

Og vonglašur fanginn til vegar ei spyr,

ef virkiš er hruniš til grunna.

Hann sér, aš hann žarf ei aš kreppast žar kyr,

fyrst kominn er dagur meš ljśfasta byr

um ljósbrautir ódįins unna

til allķfsins svalandi brunna.

Nś brosa viš önd minni śtgöngudyr

og eilķfšar vormorgunsunna.

 

Og vorhuga frelsinu fagnar mķn önd

og finnst sem viš takmarkiš stęši.

Hśn stefnir aš įrbjarmans rošagulls-rönd,

sem rķs upp śr aldanna flęši,

og eygir žau heilögu hugsjónalönd

meš hreinleikans fylling og gęši.

Hśn veit hśn er óhult ķ Alföšur hönd

og örugg um björgun į lifenda strönd,

žvķ byrinn, sem ber hana um gręši,

er blķšur sem ljóšfall ķ kvęši.

Meš leysingjans feginleik fagnar mķn önd

sem frelsuš ķ himninum stęši. —

 

Mér andi gušs beindi ķ hęširnar hįtt

frį hreggsollnu mannraunaflóši

og fjarlęgši hrollkalda fangelsisnįtt

og fyllti mig djörfung og móši

og žaggaši hjarta mķns hamstola slįtt

og hróp gerši aš fagnašarljóši,

—žvķ keppi ég farsęll ķ frelsisins įtt

meš fjįrsjóš, er heimurinn metur oft smįtt:

Sį aušur er eilķfšargróši

og arfleifš ķ kęrleikans sjóši.- 

Į arnvęngjum žrįi ég aš hefja mig hįtt

frį helslóš ķ tķmanna flóši.

(Steinn Siguršsson 1872-1940)


Aš endingu

Spurningin sem Don Juan lagši fyrir nįmsmann sinn Carlos Castaneda er enn ķ fullu gildi - „Spyršu sķšan sjįlfan žig og ašeins žig einan, žessarar einu spurningar ... er žetta leiš hjartans?"

Ef svo er, žį er leišin greiš, ef ekki, žį er hśn ekki žess virši aš fara hana, žvķ žaš mikilvęgasta ķ žessum heimi er ekki aš finna utan okkar sjįlfra.

Sérhvert samfélag eša menning sem višurkennir ekki, og styšur manneskjuna sem sįl mun į endanum vafra um įn lķfvęnlegrar framtķšar.


Til hvers er sįl

žaš er engin męlikvarši į heilbrygši neins aš vera višurkenndur ķ sjśkum heimi. Viš getum greint nęrveru sįlarhįskans žegar hann gegnsżrir hugsun okkar og leitast viš meš rökum aš fį samžykki fyrir žvķ ósišlega.

Žessi falski hagvöxtur sem smeygir sér inn meš eigin röksemdum, žetta sżnilega einskżrsverša greišslugetu gildismat sem er andhverfa raunverulegra gilda.

Aš endingu kemur engin til meš bjarga žér frį žķnu eigin lķfi. Flestir vakana upp frį innręttum įlögum lķfsins skömmu įšur en ęvinni lżkur, hafšu žvķ ķ huga aš sķšasta dansinn stķgur žś einn.


Ķ algleymi

Žegar viš žóknumst félagslegum veruleika veršum viš aš öllu žvķ sem viš erum ekki. Viš sękjumst eftir įvinningi meš samanburši viš ašra, vegna žess aš viš trśum ekki į okkur sjįlf.

Tilveran er eftir sem įšur hinn óendanlegi möguleiki eilķfrar orku, sem fer fram śr björtustu vonum og ķmyndunarafli. Viš erum og munum alltaf verša farvegur alheimsins ķ okkar eigin tilveru.

Innan hvers og eins er lykillinn aš leyndardómnum. Möguleikinn į aš byggja eigiš lķf į eigin reynslu.

Svo žegar upp veršur skoriš hefur veriš bśiš til eitthvaš einstakt, sem endurspeglar tilgang, sameinar alheiminn viš fyrirętlanir og sįlin veršur aš grundvelli tilverunnar.


Tilgangur

Reynsla endurspeglar val, -er tjįning tilverunnar og skuldbindur leišina aš sannleikanum, -sem er sį tilgangur lķfsins sem helgar mešališ.

Möguleikarnir eru fullnżttir meš žvķ aš sleppa žvķ sem ekki er lengur til stašar og žjónar hvorki tilganginum né samfélagi. Žaš er ķ žesskonar tiltekt sem nżir möguleikar fęšast.

Į hverjum degi mį finna tilgang til aš nżta žann kraft aš verša farvegur alheimsins. Žetta gerir mögulegt aš višhalda žeirri gullgeršalist sem bżr ķ anda, hjarta, huga og lķkama.

Viš upplifum tilgang žegar viš tengjumst uppsprettu alls žess sem er og mun alltaf verša.


Fjölvķddin

Besta lżsingin į žvķ hvaš fjölvķdd merkir er aš finna ķ sįlinni. Hlutverk samstillts lķkama, huga, hjarta og innsęis į sér sķendurteknar birtingarmyndir ķ daglegu lķfi.

Žegar ešlishvatir og rökfesta eru alls rįšandi, rofnar sambandiš viš hjarta og anda. Žrįhyggjan veršur innrętt tilveru.

Sįlin er tengingin viš alheiminn og hvernig į aš umbreyta félagslegum veruleika, sem gefur fyrirheit um uppfyllt markmiš tilverunnar.

Žegar ljós sįlarinnar skķn, er forlögunum leift aš skapa hiš óśtreiknanlega. Žar bżr möguleikinn į aš verša andleg vera sem bżr yfir mannlegri reynslu.


Hringiša viskunnar

Innsęiš er hinn helgi spķrall ódaušlegrar tilveru. Žegar innsęiš sameinast ešlishvötum, vitsmunum og tilfinningu veršur hugurinn frjįls frį félagslegum samanburši.

Ķmyndunarafliš kemur ķ staš sjįlfsins žegar frelsinu frį samanburši er nįš. Umbreytingin veršur aš tjįningu alheimsins.

Orka vitundarinnar tengir okkur viš andann. Innsęi er brśin sem tengir sköpunargįfuna viš veruleikann.

Žar er aš finna tilgang umbreytingarinnar, uppruna sįlarinnar, mótun framtķšarsżnar og alla möguleika.


Neistinn

Hjartaš geymir lykilinn aš fjölvķddinni. Žar er segulorkan, sem virkjar ķmyndunarafliš, orka žess er kjarni tilverunnar. Žaš sameinar lķkama og hugsun innsęi sįlarinnar.

Hjartaš hefur samskiptin viš alheiminn, neisti žess er mišpunktur persónulegar upplifunar. Žaš er mišdepill sköpunargįfunnar og mišillinn sem tjįir anda okkar ķ žessum heimi.

Hjartaš slęr fyrir tilstilli eilķfs neista alheimsins sem hreinsar hugsanir og umbreytir tilfinningalegri reynslu. Og žegar viš gerum eitthvaš meš hjartanu veršur žaš einstakt.


Ķ ólgusjó

Žegar yfirborši tifinningalegrar vitundar ķ tjįningu vešur ekki nįš vegna rökhugsana hefur sjįlfhverfan tekiš stjórn tilverunnar sem virkur žįtttakandi ķ félagslegum veruleika.

Upplifun tilfinninga veršur žannig aš ölduróti meš djśpum dölum og toppum, žar sem tilfinningarnar brotna į endanum eins og brim viš grżtta strönd ķ formi reiši, missis og sorgar.

Žrįhyggjan felst ķ įsókninni ķ félagslegan samanburš, sem višheldur neikvęšum tilfinningum, og er takmarkandi vegna endalausra efasemda um eigin stöšu og getu.

Farvegur žannig hugsana kaffęrir ķtrekaš möguleika hjartans.


Móša į speglinum

Huganum mį lķka viš villugjarna žoku, žar sem eigraš er um ķ hringi, villu og svima. Žegar hugsun vekur upp kvķša, efa eša skeytingaleysi, orsakar hśn óuppfylltar vęntingar.

Žegar hugsunum er leyft aš menga hugann meš tvķskynungi og tortryggni, ķ staš orku og öryggis, veršur višhorfiš til veruleikans fullt af ranghugmyndum.

Hlišin sem snśiš er aš heiminum mótast fyrst og fremst af rökfastri stofnana uppfręšslu og fordómum, į kostnaš sköpunargįfunnar.


Kulnun

Žaš aš komast af hefur oršiš aš verkefni daglegs lķfs. Félagslegri stöšu er žröngt skorinn stakkur sem markar reynslu og upplifun.

Ógreinanleg öfl skilyrša stöšu vitsmuna- og tilfinningalegra višbragša ķ gegnum samkeppni, ótta og eigingirni, sem blindar sżn į hina sönnu hugsjón.

Hluti af sjįlfinu er drepiš daglega meš žvķ aš tortryggja getu ķ hugarstrķši viš aš geta ekki lifaš og dafnaš į eigin forsemdum ķ samfélagi viš ašra.

Žetta dregur śr mętti žess upplżsta huga, sem mį finna ķ hjartanu, og aš endingu lokar žaš fyrir traustiš į innsęi sįlarinnar.


Śt af sporinu

Žaš er mżgrśtur upplżsinga ķ samfélagsgeršinni sem er sérstaklega hannašur til aš ala į ótta og heldur fjöldanum uppteknum viš allt annaš en eigin hugsjónir.

Žvķ betur sem tekst aš halda fjöldanum įnęgšum meš žess konar afžreyingu, žvķ meiri veršur afvegaleišingin frį innsęi ķmyndunaraflsins.

Jafnvel įšur en barniš hefur įttaš sig į žvķ hvernig žaš upplifir sjįlft sig, hefur umhverfiš veriš fyllt af rökfręšilegu įreiti.

Žessir žęttir daglegrar reynsla hindra tengingu viš alheiminn. Aš endingu er setiš uppi meš hugsanir og lķkama, įn hjartagęsku og sįlar.


Tómleg išja

Samfélagsmišla veruleikinn er tįlsżn. Um er aš ręša rökfręšilega vélmennsku sem ętlaš er aš dreifa athyglinni; halda henni žannig upptekinni og hefta sköpunargįfuna. Um leiš leggja grundvöll aš rafręnum veruleika.

Allir fęšast einstakir, -skapandi į sinn tilfinningalega og vitsmunalega hįtt. Innręting samfélagsins heftir žennan skapandi kraft og takmarkar upplifun ķmyndunaraflsins meš  straumi einskyrsveršra upplżsinga.

Margir gera sér ekki lengur grein fyrir hver er tilgangur tilverunnar. Žau eru oršin svo fį tękifęrin ķ nśtķmasamfélagi til aš lįta ljós sįlarinnar skķna.


Rįs tķmans

Žessa dagana gerast breytingar svo hratt aš varla veršur haldiš ķ viš žęr. Hulin öfl eru allsrįšandi og vanmįtturinn viš aš verša svipt fram og til baka eftir vilja ósżnilegra yfirvalda og handbenda žeirra er ógnvekjandi.

Misvķandi upplżsingar śr ritstżršum fjölmišlum viršast komnar į sjįlfstżringu, lķtt mešvitašir stjórnmįlamenn hafa leitt ótta, óvissu og žunglyndi yfir almenning. Sem hefur veriš lamašur fjįrhagslega; -grķmuklęddur, innilokašur og einangrašur frį nįunganum, -meš hótunum um sektir og fangelsi. Allt vegna sjśkdóms sem ķ mesta lagi hefur dįnarhlutfall upp į prósentu.

Meirihluti žeirra, sem hefur lįtist af völdum žessarar svoköllušu drepsóttar var žegar viš daušans dyr. En stjórnvöld hafa hunsaš allar stašreyndir til žessa. Žess ķ staš lagt upp ķ krossferš viš aš fį allan heiminn sprautašan meš sjįlfsafritandi segulrönd, ķ grafķn hśšušum hugbśnaši ... sem kallast bóluefni!

Meš žvķ aš beita blekkingum, ógn, heilažvotti og lżšskrumi, sem ašferš viš stjórnum, hefur veriš valdiš eyšileggingu į tilfinningalegum, lķkamlegum og sįlręnum gildum mannkyns. Vitskertri veröld samfélagsmišla er komiš į meš žvķ aš loka milljaršar manna einmana af, og stilla žį inn į stafręnan og stżršan heim internets, samfélagsmišla og spjallrįsa.

Notendurnir hafa veriš įnetjašir hęgt og örugglega ķ gegnum įrin meš sjónvarpi, tölvum og snjallsķmum ķ skiptum fyrir raunverulegt lķf. Allt fyrir rafręnar blekkingar ķ gervi veröld, žar sem dramaš um örlög mankyns eru leikiš fyrir einmana sįlir lķmdar viš skjįinn.

Meš samspili tilbśinna veikinda og sóttvarna hefur naušungarvistun jaršarbśa fyrir framan skjįinn leitt til žess aš mannlegri snertingum hefur veriš skipt śt fyrir tilbśna stafręna gervi samśš. Žaš er vel žekkt lęknisfręšileg stašreynd aš žegar komiš er ķ veg fyrir lķkamlegan snertingu fólks veršur žaš stressaš, kvķšiš og žunglynt.

Sem svar viš streitu bżr lķkaminn til hormón sem stundum er kallaš kortisól. Žetta getur valdiš žvķ aš hjartslįttur, blóšžrżstingur, vöšvaspenna og tķšni andardrįttar hękkar, meš slęmum įhrifum į ónęmiskerfi og meltingarfęri. Afleišingarnar geta allt eins oršiš heimilisofbeldi og žunglyndi, sem jafnvel geta leitt til sjįlfsvķga. Svo kallašar sóttvarnir eru žį oršnar verri en sjįlfur sjśkdómurinn.

Heimurinn dansar nś limbó ķ forgarši helvķtis. Hagkerfin eru ķ molum. Lög og regla eru vķšast viš aš bresta. Rétt er oršiš rangt og upp er nišri. Hafa rķkisstjórnir heimsins žį misst vitiš, hreinlega oršiš gešveikar? -eša er įstęša fyrir ringulreišinni og eymdinni sem žęr hafa skapaš? Er eitthvaš sem breytir lķfi fólks aš gerast į heimsvķsu? Ég held aš svo sé .... og žeir eru hręddir viš aš segja okkur frį žvķ.

„Gangur tķmans er męldur meš hrynjanda samsettra atburša - dags og nętur, logns og storms, sumars og vetrar, fęšingar og dauša, eins og žessir višburšir eru skynjašir af mannfólkinu. En ferill jaršar veršur ekki skynjašur eins og višburšir mannsęvinnar og žvķ ekki eins męlanlegur ķ hyldżpi tķmans og gerir mannkynssöguna eins vęngjaslįtt flugu ķ hinu stóra samhengi. Viš veršum žvķ aš leita aš ešli žeirra višburša ķ stęrra samhengi, sem ekki var žekkt fyrr en mašurinn ķ ljósi vķsindanna reyndi aš skilja jöršina. “ ~ Joseph Barrel

Hringja ķ spķral tķmans er vķša getiš ķ heimsbókmenntunum. Prédikarinn 1-9 Žaš, sem hefur veriš, žaš mun verša, žaš, sem gerst hefur, žaš mun gerast og ekkert er nżtt undir sólinni.

Allar lķkamlegar birtingarmyndir frį minnstu lķfveru til hęsta fjalls, stjarna, sólar og vetrarbrauta fara ķ gegnum hringrįs sköpunar - eyšileggingu og endurnżjun. Sumir višburšir taka įrhundruš eša žśsund aš ljśka. Ašrir eru stuttar hringrįsir eins og lķf flóarinnar Dolania americana sem fęšast, fjölgar sér og deyr, -allt į innan viš fimm mķnśtum.

Svo eru žaš hringrįsir višburša innan višburšar ... brotamynstur sköpunar frį stęrstu til smęstu og žaš er eitt sem viš getum veriš viss um ... stjarnfręšilegir višburšir eru ķ endurtekningu hringrįsa.

Rafsegulmögnun eša pólskipti? Hęgt er aš greina sögulegar heimildir um rafsegulbreytingar og pólskipti. Segulskautsbreytingar eru drifkraftur loftslags og gerist į 12.500 įra fresti. Tólf žśsund og fimm hundruš įr eru nś aš baki. Žaš eru žį pólskipti aš aš eiga sér staš nśna. Fyrir vikiš eru orkustraumar okkar ķ ringulreiš um leiš og svišsstyrkur segulhvolfsins minnkar.

„Ef žś vilt finna leyndarmįl alheimsins, hugsašu žaš śt frį orku, tķšni og titringi.“ ~ Nikola Tesla

Tķšni og titringur skapa segulsvišin. Žegar rafsegulbreytingar eru ķ sólkerfinu hefur nżja tķšnin ekki ašeins įhrif į segulsviš hvels jaršar, heldur einnig į heilahvel mannfólksins. Skynjunin breytist og žį breytist veruleikinn.

Žegar svišsstyrkurinn er sterkur er mannkyniš skapandi, nżungagjarnt og velmegandi. Į hinn bóginn leišir veikur vettvangsstyrkur til nišurbrots samfélagsins, gešsjśkdóma og strķšs. Kannski hefur veiking svišsstyrks okkar žegar haft įhrif į huga fólksins ... žaš viršist vissulega vera žannig.

Talaš hefur veriš um minnkandi sólvirkni; ķ u.ž.b. fjögur hundruš įr hafa veriš uppi hugmyndir um aš sólvirkni hafi įhrif į samfélag jaršar. Vķsindamenn telja aš sólin geti nś fariš ķ gegnum langan tķma meš minni virkni sem kallast Modern Grand Solar Minimum frį 2020 til 2053.

Svo viš hverju mį bśast?

Maunder-lįgmarkiš - frį ca 1645 - 1710 e.Kr., sem var hluti af žvķ sem nś er žekkt sem litla ķsöld, leiddi til samfélagslegs óróa vegna matarskorts, mikilla jaršskjįlfta og eldgosa. Viš veršum ašeins aš rannsaka hvaš gerst hefur eftir söguleg sólarlįgmörk til aš sjį komandi hamfarir. Stóru eldgosin sem įttu sér staš į litlu ķsöld höfšu hörmulegar afleišingar fyrir landbśnašinn ķ heiminum meš kulda, ķs, žurrkum og flóšum.

Įr įn sumars meš tilheyrandi matarskorti hefur djśpstęšar afleišingar. Sumariš 1816 var hitastig ķ Evrópu žaš kaldasta sem męlst hefur og olli miklum matarskorti į noršurhveli jaršar. Įriš 1816 var kallaš „Įriš įn sumars“ og varš žaš eldfjallavetur sem orsakašist af miklu gosi ķ Tambora fjalli ķ Indónesķu. Ef stórfellt eldgos ętti sér staš ķ dag, myndi uppskerubrestur į heimsvķsu verša į eins įrs fęšuframboši fyrir žrišjung jaršarbśa.

Ķ heiminum ķ dag deyr barn śr hungri į žriggja mķnśtna fresti. Sameinušu žjóširnar vörušu viš žvķ aš hungrušum hafši fjölgaš um allan heim žrišja įriš ķ röš įriš 2018 og fęru žį yfir 820 milljónir. Og samkvęmt žvķ eru um tveir milljaršar manna - yfir fjóršungur jaršarbśa – sem skortir reglulegan ašgang aš öruggum, nęringarrķkum og nęgum mat.

Ertu farin aš aš fatta hvert ég er aš fara?

Nś er tękifęriš gripiš, žvķ valdhafar vita aš viš erum aš stefna ķ tķma sólarlįgmarks, aukinnar geimgeislunar, litlum segulstyrk og skorti į mat af völdum flóša, žurrka, fellibylja og eldgosa. Žeir bśast viš sundrungu samfélagsins, matarskorti og óeiršum.

Eru žeir žį ekki einnig aš gera okkur tilbśin fyrir afnįm įunninna mannréttinda meš fleiri neyšarlögum?

Svo viršist sem hin valdagrįšuga elķta sé aš nota ringulreišina og erfišleikana, sem eru ķ kortunum og pólskiptin og stóra sólarlįgmarkiš muni valda, til aš innleiša nżja heimsskipan ķ žeirra žįgu. Henni er kunnugt um gang tķmans og gerir sér vel grein fyrir hvaša višburša mį vęnta.

Ķ stuttu mįli; -The World Economic Forum hefur sagt aš įriš 2030 eigi almenningur ekkert og verši samt įnęgšur. -„The Great Reset“ muni eiga sér staš eftir COVID-19. Davos elķtan hefur lagt fram įętlanir sķnar fyrir almanna sjónir hśn vinnur ekki ķ kyrržey, en žaš er fyrir hvern og einn aš kynna sér innihald įętlananna, žvķ žęr koma ekki heilstęšar fyrir almenningsjónir ķ fjölmišlum.

Žeir hafa sżnt okkur inn ķ žann rafręna heim, sem žeir sjį fyrir sér ķ framtķšinni. Žegar öllu er į botninn hvolft erum viš bara einnota tannhjól į stóra tķmahjólinu. Eflaust lķkt žvķ og žegar skķtur lendir ķ stóra sólar lįgmarksviftu spašanum, hafa žeir įętlun um hvernig eigi hreinsa hann meš žvķ aš stjórna žeim 8 milljöršum manna sem bśa į jöršinni. Sultur, sjśkdómar og strķš eru bara óendanlegar śrlausnir, en hvaš ef elķtan hefur fundiš ašra leiš ... blįa pillu ķ nįl!

Rauš pilla eša blį pilla? Ķ kvikmyndinni The Matrix baušst Neo aš velja į milli raušrar pillu og blįrrar. Rauša pillan tįknaši óvissa framtķš, en myndi losa hann undan žręlkun valdhafa ķ vélręnum draumheimi og leyfa honum aš hverfa inn ķ raunverulegan heim. Blįa pillan tįknaši fangelsi, sem myndi leiša hann aftur til fįfręši, viš aš lifa ķ afmörkušum žęgindum įn vanmįttar og ótta innan hermilķkans Matrix-ins.

En minnstu óheillavęnlegra orša The World Econmic Forum: -Įriš 2030 munuš žiš eiga ekkert og verša samt hamingjusöm .... hljómar svolķtiš eins og žjóšflokkur uppvakninga fastur ķ kyrrsetu fyrir framan skjį. Plöntuš hugsanastjórnun? -Grafķn gat meš nįl fyrir rafsegulsviš meš 5G… Kannski var öll heila drepsóttin ętluš til aš reisa hundruš žśsund stöšva meš ljósleišara į milli mešan okkur var haldiš uppteknum meš snjallsķmanum okkar og ekki ķ įstandi til aš fylgjast meš žvķ sem raunverulega er aš gerast.

Andlegur veruleikinn segir okkur „vertu ekki žaš fķfl aš lįta frį žér žaš sem žś getur ekki haldiš, til aš öšlast žaš sem žś getur ekki tapaš“ , , , eša eins og eitt skįldiš umoršaši žaš svo snyrtilega; "frelsi er bara eitt af oršunum yfir žaš žegar engu er lengur aš tapa".

Sumir sem lesa žetta eru lķklega aš velta fyrir sér hvaš sé hęgt aš gera žegar heimurinn breytist aš eilķfu. Allt sem ég get sagt er aš viš ęttum aš vera višbśin andlega, -andlega og lķkamlega, fyrir žaš sem kemur. Bleiku afneitunargleraugu sem meirihluti mannkyns horfir ķ gegnum verša brįtt mölbrotin - teppi stöšugleikans veršur kippt undan fótunum žegar stóra sólarlįgmarkiš dżpkar og jaršskorpu flekar plįnetunnar jaršar laga sig aš hreyfingum breyttra segulskauta.

Žaš er kominn tķmi til aš bišja .... ekki til žess gušs sem stjórnar žessum heimi heldur til mįttarins sem varšveitir ... alheimsmįttarins. Óendanlega kraftsins sem byggir allt lķf. Og ef žś veist ekki hvernig į aš halda įfram skiptir žaš ekki mįli. Į žessu stigi mįlsins er engin röng leiš ...

Faršu śr skónum og stattu berfęttur į lifandi jörš. Lįttu sólina skķna į bera nįttśrulegu sólarvörnina sem kallast hśš. Hrópašu frį hjartanu į hjįlp og skilning, ekki vera feimin viš aš nįlgast óséšan mįttinn žvķ žiš eruš žęttir ķ sjįlfinu, ašskildir meš tvķhyggjunni. Vertu hógvęr, foršastu slśšur og įtök. Fyrirgefšu öllum misgeršir gegn žér.

Fjarlęgšu dragbķtinn śr anda žķnum og efldu žaš sem žś holdgerir į žessum tķma til aš taka žįtt ķ žvķ sem koma skal. Žaš er engin mįlamišlun til viš ofrķki. Vertu ekki hręddur um aš mįtturinn verši ekki meš žér.

Endursögn į CYCLES OF TIME eftir Elva Thompson.


Tilmęli fyrir 21

Ef žś ert enn kśplašur inn į gamla normiš, žį muntu eiga erfiša nęstu mįnuši og įr. Skiptu žvķ um gķr, annars endaršu lķklega fastur įsamt fjöldanum spólandi ķ skafli sem žś ętlašir aldrei aš vera ķ.

Žś veršur aš įtta žig į aš fęršin hefur nś žegar breyst nż aksturskķlyrši tekiš viš. Ef žś sérš ekki nógu vel ķ gegnum kófiš ķ huga žķnum til aš įtta žig į žeim skelfilegu breytingum sem nś eiga sér staš, žį muntu missa af tękifęri lķfs žķns og verša fyrir strętó śt ķ mišjum skafli.

Viš erum į fleygiferš inn ķ öld vatnsberans og nż hugmyndafręši krefst innra frelsis, žess sem stendur ķ algerri andstöšu viš forna hugmyndafręši ytri valds. Žessi skafl hefur veriš ķ kófi kortanna lengi, og žaš mun alltaf aš birta aftur.

Bśšu žig undir mikla, jafnvel trśarlega orrahrķš milli tveggja krafta žar sem alheimurinn vinnur aš žvķ aš koma sér ķ jafnvęgi undir nżju normi. Žś ert ekki hér til aš keyra ķ gegn aš vild, en žś ert hér til aš opna fyrir alla möguleika sem feršin bżšur upp į, -möguleikinn į aš aš verša breytingin.

Žetta er ķ raun sś stund sem bešiš hefur veriš eftir af fjöldanum. En sjónhverfing valdsins gefur aldrei eftir įn žess aš afhjśpa sig fyrir hverju žaš raunverulega stendur. Loksins er allt undir berum himni fyrir allra augum og žaš er ljóst žeim sem žaš kjósa aš sjį aš kerfiš er komiš į leišarenda ķ višleitni sinni viš valdboš fyrir allt mannkyn.

Žeir sem lęra aš ganga stöšugir ķ takt viš sinn innri sannleika geta foršaš sér frį ósjįlfstęši, ótta, hóphugsun og heimsku hjaršarinnar. Žś munt žurfa gešslag, žrautseigju og anda til aš žęfa ķ gegn, annars veršuršu strekktur ķ yfiržyrmandi af ótta, og žś endar fastur meš hinu saušunum ķ einni alhęfingu fjölmišlanna og munt fylgja blindslóš žeirra.

Orka žķn veršur svelgd upp af utanaškomandi öflum, sem munu hamla andlegum og innri vexti žķnum, og žś veršur dęmdur til aš spóla gramur ķ leifum deyjandi hugmyndafręši, fęrš einungis aš beita žér meš įtökum ķ deilum og barįttu annarra. Sem er nįttśrulega bara heimska.

Eitt af žvķ sem ég tek mjög skżrt eftir žessa dagana er hvernig ešli sannleikans, og uppspretta hans, er aš breytast.

Žann sannleika sem einu sinni var hęgt aš finna ķ samhljómi sameiginlegrar sögu hafa fjölmišlarnir nś afbakaš til aš selja okkur ķ žįgu eigenda sinna. Allt annaš hefur veriš merkt upplżsingaóreišu.

Einangrun undanfarins įrs hefur skoriš į sambönd okkar viš ašra, žannig aš nś er eins og viš séum öll aš vafra um ķ speglasal. Ķ fyrstu opinberaši ašskilnašurinn sönnustu mynd okkar, -og okkar nįnustu. Og nś, žessum mįnušum seinna, žegar viš hugleišum samskipti okkar, getum viš séš skżrar en nokkru sinni fyrr hvaš viš žurfum aš vita og gera til aš žróast og vaxa. Žarna er nżtt innra frelsi. Ef viš hunsum žaš munum viš festast į śreltu fari tilverunnar.

Svo ég spyr. Hvernig hafširšu žaš žegar heimsfaraldurinn féll af himni ofan?

Fórstu ķ kerfi? -fraustu? -hversu langt inn ķ hugann komst óttinn? -léstu hann nį til hjartans? -tapaširšu einhverjum hluta samśšar žinni til annarra?

Kannski er innsta ešli žitt falleg mynd mannśšar. Uppgötvaširšu nżja dżpt ķ samśš žinni ķ žessu öllu saman? -fannstu huggun ķ gjafmildi eša samkennd? - hughreystiršu sįl žķna? -opnaširšu hjarta žitt?

Hvaš lęrširšu annars um sjįlfan žig?

Veittu žvķ athygli hvernig žś birtist öšrum žessa dagana. Vegna žess aš žaš eru tvęr hjįlparsveitir ķ skaflinum žessa stundina. Önnur žeirra starfar ķ fjölmišlum og er meš faglega vel skipulagša björgunarsveit viš aš bjarga verstu eiginleikum mannkyns. Hin er ķ huga žķnum og hjarta, og bżšur upp į óvenjulega möguleika til persónulegrar žróunar. Aš hvoru sem žś einbeitir žér mun žaš verša žaš sem žś fęrir öšrum śr lķfi žķnu og mun įkvarša hvaša višbrögš žś fęrš frį heiminum.

Glöggur vinur sagši mér nżlega aš kęrleikurinn sem viš upplifum ķ lķfi okkar sé skżrasta spegilmynd žess sem viš raunverulega erum sem manneskjur.

Svo hvernig séršu samskiptin ķ žķnu lķfi? Ertu aš upplifa kęrleika, eša kannski svekkelsi? -er žaš vellķšan, eša kannski tómleiki? -er žaš gleši, eša finnst žér žś kannski vera bęldur? -finnuršu fyrir ženslu, eša samdrętti? -geturšu skynjaš į samböndum žķnum hverjir gefa orku og hverjir stela orku? -hvaš gengur upp hjį žeim fęru en mišur hjį öšrum?

Hverju žarftu aš breyta til aš eiga žaš samband viš umheiminn svo hann fęri žér hamingju, gleši, friš og frelsi?

Ég hef veriš ķhuga žetta undanfariš og haldiš rólega śt ķ tómiš, bešiš eftir aš sjį žaš sem sjįlfkrafa birtist. Hér eru nokkur atriši sem komu upp hjį mér, žau eru eins og tilmęli. Eins og uppfęršir gps punktar til aš keyra eftir žar sem viš žęfum sameiginlega ķ gegnum skaflinn skelfd ķ strķši žeirrar stjórnunar sem björgunarsveitir fjölmišlanna lįta śt ganga ķ ótta viš kęrleika žeirra sem eru tilbśnir aš żta okkur įfram. Njótiš vešursins og stefniš ķ gegn.

 1. Umfram allt annaš, vertu hreinn, beinn og heišarlegur. Vertu sį sem segir žaš sem of lengi hefur veriš lįtiš ósagt.

2. Haltu ekki aftur af hjįlpsemi og kęrleika. Žś hefur ekki tķma til žess lengur.

3. Geršu žig styrkan, lķkamlega, tilfinningalega og andlega.

4. Ęfšu róttękan ašskilnaš viš vištekna innrętinguna, -slökktu. Viš veršum aš skapa rżmi fyrir nżja hugmyndafręši.

5. Lęršu aš njóta žolinmęšinnar viš aš leyfa mįlum aš žróast įn žess aš neyšast til neins.

6. Tjįšu žig eins og žś hefur aldrei gert įšur. Vertu raunverulegri. Vertu sannari. Vertu opnari. Vertu meiri asni. Vertu meira žś.

7. Leifšu daušanum aš verša hvatninguna sem žś žarft til aš gera žaš sem žig langar til aš gera. Klukkan tifar hrašar en nokkru sinni.

8. Ekki verša hissa žegar mįlin ganga mun betur fyrir sig en žś hefšir getaš ķmyndaš žér.

9. Gefšu öšrum eins mikiš frelsi og žś žolir, og gefšu žeim žį ašeins meira. Leyfšu žeim aš hafa sķnar heimskulegu skošanir, og haltu įfram aš sżna kęrleika gagnvart öllu sem žś hefur fengiš.

10. Ekki lįta rökhugsunina öllu stjórna. Stżršu meš hjartanu.

11. Geršu persónulega žróun aš ašal tilmęlum žķnum og fylgstu meš žvķ hve fljótt lķf žitt breytist til hins betra.

12. Vertu sį sem brosir hvaš mest og sżndu öšrum hvernig į aš losna undan hörmungum heimsins.

13. Sparašu kraftinn žar til tķminn er kominn, notašu žį fullan styrk.

14. Haltu žig viš žaš sem žś hefur stjórn į og fjarlęgšu žig žvķ sem žś ręšur ekki viš.

15. Haltu žig aš žvķ sem žś hefur lęrt hingaš til. Lęršu af žvķ sem žś getur lęrt og lįttu annaš vera.

16. Myndašu sambönd, finndu sameiginlegan grundvöll, byggšu brżr og vertu til stašar fyrir ašra.

17. Lęršu aš fylgjast markvisst meš umhverfinu og fólkinu ķ kringum žig.

18. Endurskrifašu reglur eftir žörfum til aš hįmarka vellķšan og lįgmarka streitu.

19. Leyfšu žér aš grįta, öskra eša hvaš sem er til aš tryggja aš žś sért farvegur fyrir neikvęšar tilfinningar, en ekki stķfla.

20. Ęfing, ęfing, ęfing. Ęfšu daglega hugmyndir žķnar. Ręktašu innri friš žinn og styrk meš samfellu įforma.

21. Hįmarkašu įhrifin eins og möguleg er og leggšu žig fram um aš vera hvetjandi fyrir ašra.

Endursögn į 21 NEW RULES FOR 2021 eftir Dylan Charles


Heilagur grundvöllur vķsindanna

Vķsindin telja sig nś hafa innan sinna vébanda yfirburša žekkingu į grundvallaratrišum raunveruleikans og ašeins žurfi aš setja inn mismunandi smįatriš til aš fį heildarmyndir. En žaš eru einmitt ķ smįatrišum sem villupśkar fela sig.

Žaš mį segja aš 10 helstu grundvallar kenningar vķsindanna séu einhvern veginn svona;

1. Nįttśran er vélręn į žann hįtt aš mannfólkiš, dżrin og plöntur eru greinanleg samkvęmt fyrirfram gefnum ferlum, heilastarfsemi manna jafngildir žvķ sem mį nį meš tölvuforriti.

2. Allt efni er įn vitundar. Alheimurinn, nįttśran, lķkamar okkar, er śr mešvitundarlausu efni. Af einhverjum undarlegum įstęšum uršu heilar okkar samt mešvitašir og žaš er ķ raun stóra vandamįliš fyrir efnishyggju vķsindin. Vitund ętti ķ raun ekki aš vera til, hvaš žį undirmešvitund.

3. Lögmįl nįttśrunnar eiga aš vera óumbreytanleg , allt frį miklahvell Žar til tķmanum lżkur og allt hverfur.

4. Nįttśran starfar įn ęšri tilgangs. Žaš er enginn tilgangur ķ lķfi dżra annar en aš višhalda tegundinni, -né hjį plöntum, -eša meš lķfi okkar sjįlfra yfir höfuš. Upphaflega varš allt til fyrir hreina tilviljun. Allt žróunarferliš hefur sķšan žann tilgang aš vaxa og komast af.

5. Heildarmagn efnis og orku er alltaf žaš sama, allt frį miklahvell til endaloka.

6. Lķffręšilegur arfur er fęršur til vegar efnisheimsins, hann er annašhvort erfšafręšilegur eša erfšabreyttur.

7. Minningar eru geymdar sem upplżsingar ķ heilanum. Allar minningar žķnar eru žvķ inni ķ höfšinu, geymdar ķ taugaendum eša fosfórtengdum próteinum. Engin veit nįkvęmlega hvernig, en forsendan er sś aš žęr eru allar ķ heilanum.

8. Hugur žinn er inni ķ höfšinu į žér, sem hluti af rafvirkni heilans.

9. Öll sįlfręšileg fyrirbęri s.s. hughrif eru ķ raun tįlsżn. Žaš sem viršist verša žannig til er žaš ekki, hugurinn er inni ķ höfšinu og getur einn og sér ekki haft efnisleg įhrif į umheiminn.

10. Hįtękni lęknisfręši og lyflękningar hafa žannig oršiš eina tegund lękninga sem raunverulega virka. Óhefšbundnar lękningar og huglęgar mešferšir viršast virka, en žaš er eingöngu vegna žess aš fólki hefši lęknast hvort sem var, eša žį vegna lyfleysuįhrifa (placebo effect).

Žessi grundvallar atriši eru samt engar stašreyndir, žó aš žeim sé haldiš fram sem slķkum, žetta eru einungis forsendur. Einnig hafa žau einungis komiš til į sķšustu 200 įrum. En žau eru samžykkt sem raunveruleg vegna tęknilegs įrangurs og fólk lętur sig almennt nęgja aš lifa eftir reglum sem viršist gera lķfiš aušveldara og žęgilegra. Auk žess skila žessi vķsindi öruggum tekjum ķ hagvaxtarkerfi efnishyggjunnar. Žaš er einfaldlega aušveldara fyrir fólk aš efast ekki um sérfręšina, svo žaš geti haldiš įfram aš njóta leikfanga vaxtarins įn truflana.

En hvernig kom žetta til? Fram til upplżsingarinnar į sautjįndu öld var almenn trś kennd viš hįskóla Evrópu og ķ gegnum rómversku kirkjuna. Žį var nįttśran lķfvera - jöršin var lķfvera - dżr og plöntur höfšu sįl - innblįsnar meš anda Gušs. Žetta var ķ kenningu Aristótelesar og fęrš til kristni af Saint Thomas Aquinas. Allt var lifandi og innblįsiš andanum. Anima er t.d. rót oršsins animal (dżr), merkir raun andann sem lķfgar. Žvķ mišur hefur sįlfręšin tilhneigingu til aš hylja žennan uppruna.

Kjarninn ķ byltingu upplżsingarinnar var sį aš hśn sagši: nei, žetta er ekki bara lifandi heimur, žetta er daušur efnisheimur, sem nś samanstendur af mešvitundarlausum vélum, og ómešvitušum lķfverum. Rene Descartes, helsti hvatamašurinn ķ mótun žessarar heimspeki, lagši til aš nįttśran yrši skipt ķ tvo hluta: efni, mešvitundarlaust, vélręnt sem samanstendur af nįttśrunni allri; og anda eša huga, sem er mešvitašur og hefur ašeins aš gera meš skynsemi  mannsins og rökhugsun.

Stęršfręši og vķsindi voru ašlöguš skynsömum huga, žess sem er ķ höfšinu. Hugurinn er ómissandi og ekki bundinn rśmi og tķma. Hann einskoršašist ķ fyrstu meš upplżsingunni viš menn, engla og Guš. Žvķ skapašist róttękur klofningur į milli andlegra manna annarsvegar, - og svo skynsamra manna hinsvegar sem litu į nįttśruna andlega dauša og vélręna. Į nķtjįndu öld fór žessi tvķhyggja upplżsingarinnar aš fęra sig meira yfir ķ efnishyggju žar sem efniš var gert aš eina veruleikanum og andinn einskoršašist viš hugarflug.

Žaš sem er ekki efni er žvķ ekki lengur til, žannig aš andar, englar og gušir eru žar meš afnumdir nema sem ķmyndunarafl eša blekking. Žetta skapar skil į milli lķkama og huga, į milli manna og sįlar nįttśrunnar, og sķšast en ekki sķst į milli trśar og vķsinda. Mest um vert er aš žetta fjarlęgir Guš śr daglegu lķfi mannanna į jöršinni į žann hįtt aš efnishyggju vķsindin eru oršin hin raunverulegu trśar-brögš.

Mannshugurinn veršur viš žetta ekki annaš en ósżnilegur straumur ķ virkni heilans. Óžęgileg afleišing žessara forsendna vķsindanna er sś aš ef viš erum mešvitundarlaust efni ęttum viš ekki aš vera mešvituš sjįlf. Žar sem tališ er aš hughrif séu einskonar villa ķ virkni heilans, og žar af leišandi blekking. En eru žaš žį blekkingar sem hafa skapaš allar sišmenningar mannkynsins?

Ķ dag er žaš svo aš stigiš hefur veriš aš hluta skref til baka. Žar sem sumir vķsindamenn višurkenna aš žaš sé einhvers konar hugur, - eša mešvitund , -ekki bara ķ heila manna, heldur ķ öllu efnislegu. Jafnvel aš atóm og rafeindir hafi einhvers konar andlega hliš. Žetta er heimspeki sem kallast Pan-psychism. Hugmyndin er sś aš žaš er til sįl eša hugur ķ öllu sem fyrirfinnst. Žeir sem hafa opiš hugarfar telja aš žetta skref aftur į bak sé eina skynsamlega leišin fram į viš ķ heimi vķsindanna.

Endursögn į THE 10 DOGMAS OF SCIENCE eftir Elva Thompson


Lęvi blandiš loftslag sįlarhįskans

Stęrsta spurningin sem viš stöndum frammi fyrir er sameiginleg og varšar okkur öll. Hvers vegna hegšum viš okkur svona illa? Og ekki bara illa, heldur žannig aš žaš er skašlegt okkar lķšan. Žaš liti meira en lķtiš undarlega śt, jašraši hreinlega viš bilun, ef sérhver dżrtegund skašaši vķsvitandi umhverfi sitt og lķfsvišurvęri. Viš mennirnir teljum okkur hafa žann veigamikla žįtt fram yfir dżrin aš vera mešvitašir um gjöršir okkar bęši ķ hugsun og verki. Svo, aftur er spurt - hvaš hefur fariš śrskeišis į milli eyrnanna į okkur sem tegund?

Žessarar spurningar hefur s.s. veriš spurt margoft ķ gegnum tķšina, aftur og aftur, af hugsušum, heimspekingum, og dulspekingum. Žetta er spurning sem hefur snert mikinn fjölda fólks. Og samt er žaš fyrst nśna sem hśn ętti aš valda verulegum įhyggjum žar sem ķ fyrsta skipti ķ mankynssögunni erum viš samtengd meš alžjóšavęšingunni. Žegar samskiptatęknin er komin į heimsvķsu erum viš aš deila hugmyndum okkar, sögum, skošunum og hverju žvķ sem hugurinn bżšur um alla jöršina. Viš vitum nįnast samstundis hvaš er aš frétta ķ fjarlęgu heimshorni.

Nś į tķmum lķtur sérviska og neikvęš višvera hörmulegar śt en nokkru sinni fyrr ķ sameiginlegu hugarfari samfélagsmišlanna. Žaš er engu lķkara en aš andlegt smit hafi tekiš sér bólfestu ķ hugarfari fólks; komist inn ķ sameiginlega mešvitund okkar og geri okkur vanfęr um aš lżsa žvķ sem okkur raunverulega bżr ķ brjósti af ótta viš aš verša dęmd neikvęš og sérvitur. Ķ stuttu mįli skal gerš grein fyrir žvķ hvernig žetta heilkenni virkar skašlega ķ ljósi sįlarfręši hugmynda Carls G Jung.

Jung gerši sér fulla grein fyrir žvķ aš žaš sem kemur fram hnattręnt er aš miklu leyti framtķšarsżn į nokkurs konar einkenni ómešvitašs sįlarlķfi mankyns. Jung lżsti hugtakinu sem „sameiginlegu mešvitundarleysi“ ķ ritgerš sinni „Uppbygging hins ómešvitaša“ įriš 1916, og hélt įfram aš móta hugmyndir sķnar frekar ķ sķšari ritum. Ķ ritgerš sinni „The Significance of Constitution and Heredity in Psychology“ įriš 1929 skrifaši hann aš „fyrirmyndir“ – og afleiddar „erkitżpur“ eins og hann kallaši, til kęmu ķ gegnum undirliggjandi ómešvitaša sįlartengingu og vęru ķ reynd ekki uppgötvašar mešvitaš hver fyrir sig af hverjum og einum.

Jung lżsti žvķ yfir aš ómešvitašur „sįlfręšilegur hjśpur,“ sem hann kallaši sameiginlegt mešvitundarleysi, ętti sér djśpar rętur af erfšafręšilegum forsemdum. Ķ žessari ritgerš skrifaši hann aš; „sameiginlegt mešvitundarleysi samanstendur af sįlarlķfi forfešra okkar allt aftur til fyrstu upphafs. Śr žvķ umhverfi sem allir mešvitašir sįlręnir atburšir hafa orsakast, og žess vegna hefur žaš žau įhrif aš skerša frelsi mešvitundarinnar, žar sem stöšugt er leitast viš aš bera alla mešvitašar orsakir saman viš hiš žekkta“.

Jung taldi aš mešvitundarleysi sé žvķ ekki žróaš af hverjum og einum heldur sé žaš fengiš ķ sameiginlegan arf. Žaš er aš segja, viš erfum sįlręna višburši sem nį aftur til fyrstu byrjunar. Hvaš žį ef spilling eša nišurbrot, svo sem sįlarhįski, hefur žegar komist inn į žetta sįlfręšilega hjśp og birtist nś sem įreiti į sviši sameiginlegs andvararleysis mannkyns? Viš gętum mjög vel veriš aš fįst viš gešsjśkdómsvaldandi hugarveiru, sem smitar einstaklingsbundinn huga frį undirliggjandi sameiginlegum uppruna.

Žetta er ekki bara ķmyndun heldur mjög raunverulegur möguleiki. Ef viš tökum sem dęmi nśtķma samlķkingu śr tölvunarfręši, žį er žetta svipaš žvķ hvernig vķrus kemst inn ķ tölvur okkar meš spilliforit eša til aš breyta kóšuninni. Slķkur andlegur sjśkdómsvaldur myndi starfa į sama hįtt meš žvķ aš setja upp eigiš „spilliforrit“ ķ huga okkar. Oftast erum viš ekki mešvituš um hvernig forritiš virkar žvķ žaš vinnur samhliša eigin huga žar til žaš tekur nęstum fullkomlega yfir. Meš tķmanum myndi okkar eigiš sįlfręšilega upplegg laga ašskota hugmyndir og tileinka sér žęr ķ daglegu lķfi. Meš öšrum oršum, viš myndum aš lokum lķta į žęr sem okkar veruleika.

Nśtķma vķsindi stašfesta aš efnislegi alheimurinn er ekki efnislegur į žann hįtt sem fyrr var haldiš eša įšur var kennt. Nś er um aš ręša orku, sem žéttis ķ form sem viš upplifum sem efni. Samhengiš er ekki lofttóm heldur samanstendur af mjög žéttri orku sem myndar sjónhverfingu sem ekki er til stašar ķ raun. Nśtķmalegir vķsinda heimspekingar kenna einnig aš žessi sjónhverfing, sem ekki er stašbundin, sé ķ reynd mešvituš. Allt efnislegt ķ alheiminum er sżn sem okkur hefur veriš innrętt frį blautu barnsbeini hvers ešlis er, afleidd birtingarmynd frį žessari žéttu orku sem ekki er stašbundin.

Aš sama skapi er mešvitund manna ekki stašbundiš fyrirbęri, og starfar bęši innan lķkamans  og utan hans. Hafandi žetta sjónarhorn ķ huga ętti žaš aš hjįlpar til viš aš skilja hvernig gešveira gęti smitaš og haft įhrif į mannlķf óhįš stašsetningu og lķkamlegri nįlęgš. Sįlręn orka starfar innan svęšis sem ekki er stašbundiš og sem tegund erum viš tengd žvķ sem viš gętum kallaš „tegundarhugur“ sem liggur um jöršina eins og sįlfręšilegur gešhjśpur. Raunveruleikinn sem viš lifum ķ er fullur af andlegum fyrirbošum og spįm. Eins og Jung benti į eru ómešvitašir hugsanir okkar hluti af heiminum alveg eins og mešvituš hugsun.

Rétt eins og ranghugmyndir ķ gešrofi eru raunverulegar fyrir žeim sem žęr upplifir žį er hęttan sś aš fjöldin smitist af skašlegum hugmyndum einfaldlega meš žvķ aš hafa ekki hugann hjį sér, viš gętum veriš meš illar eša reišlegar gešrofssinnašar hugsanir sem gętu komiš fram ķ raunverulegri hegšun. Hver kannast ekki viš aš hafa haft hugljśfar eša andstyggilegar hugsanir? Spurningin ętti aš vera žessi; var žessi hugsun upprunnin innra meš mér, eša kom hśn utan frį? Žar sem gešsjśkdómsmitiš er ekki stašbundiš fyrirbęri er mögulegt aš viš smitumst af žvķ ķ mismiklum męli. Eša réttara sagt af žesskonar hugsanagangi. Og žaš versta er aš flestir verša mešvitundarlausir og óafvitandi smitberar žessa sjśkdómsvalds.  Jung oršaši žaš eitthvaš į žessa leiš;

"Strķš, ęttarveldi, félagslegar sviptingar, landvinningar og trśarbrögš eru yfirboršskennd einkenni leyndrar sįlfręšilegrar afstöšu sem er ókunn jafnvel einstaklingnum sjįlfum og ekki heldur samin af neinum einum ... en öll framtķšin, öll saga heimsins, er į endanum afsprengi žessarar dulinna samantekta einstaklings heimilda."

Seinna į lķfsleišinni varš Jung enn beinskeyttar varšandi vęntanlegrar ógnar mannssįlarinnar. Hann sagši; „žaš veršur enn augljósara aš žaš veršur ekki hungursneyš, jaršskjįlftar eša krabbamein sem ógna manninum mest, heldur mun žaš verša mašurinn sjįlfur sem veršur mesta hętta mannsins, af žeirri einföldu įstęšu aš žaš er engin fullnęgjandi vernd gegn žeim faraldri sem į eftir aš herja į sįlina, sem getur oršiš óendanlega afdrifarķkur, skašlegri en verstu nįttśruhamfarir." Jung var ljóst aš sįlarfaraldrar gįtu oršiš aš raunveruleika og benti į aš mannkyniš vęri ķ hęttu vegna žess aš sįlarheill manna er ķ mikilli hęttu.

Žetta sama hugleiddi ešlisfręšingurinn og hugsušurinn David Bohm, sem var einnig mešvitašur um žessi andlegu smit, sķšari į ęvi sinni benti hann į hvernig viš gętum barist gegn žessum vanda: „Žetta er svipaš hverjum öšrum vķrus – nema hann er einhverskonar sjśkdómur ķ hugsun, žekkingu og upplżsingum, sem dreifist um allan heim. Žvķ fleiri tölvur, śtvörp og sjónvarpsskjįir sem viš höfum, žvķ hrašar mun hann dreifast. Žannig aš sś hugsun sem er ķ gangi ķ kringum okkur byrjar aš taka yfir hjį okkur öllum jafnvel įn žess aš viš tökum eftir žvķ. Žetta dreifist um ljósvakan og samfélagsmišla eins og vķrus og hvert og eitt okkar nęrir žann vķrus.

Eina leišin til aš stöšva sżkinguna er aš žekkja meiniš og višurkenna. Ef eitthvert okkar byrjar aš skoša žaš, veršur aš kanna upptök meinsins. Eini sanni valkosturinn gegn „sįlarhįskanum“ liggur ķ žvķ aš višurkenna hann og samžykkja nęrveru hans. Žessi andlegi sjśkdómsvaldur, hvort sem hann er kallašur sįlarhįski eša gešrofs-vķrus, er ķ raun aš hverfa til baka og afneita tękjum mannsandans. Til aš vinna bug į įhrifum hans veršum viš aš snśa okkur inn į viš til aš finna styrk og stušning ķ okkar ęšri mętti.

Žaš vęri röng įkvöršun aš ašlaga okkur aš spilltu kerfi nśtķmans, žannig munum viš aš lokum spillast sjįlf. Samt munu lķklega fęstir taka eftir nokkrum sįlarhįska ķ umhverfi sķnu, žar sem spilling hefur oršiš „normiš.“ Okkur er holt aš minnast vinsęllar tilvitnunar ķ Krishnamurti - „žaš er engin męlikvarši į heilbrygši neins aš vera višurkenndur ķ sjśkum heimi.“ Viš getum greint nęrveru sįlarhįskans žegar hann gegnsżrir hugsun okkar og leitast viš meš rökum aš fį samžykki fyrir žvķ ósišlega. Žessi falska sįl sem smeygir sér inn undir meš eigin röksemdum, žessi ósżnilega einskżrsverša viska sem er andhverfa raunverulegra gilda. Žetta er gert į įbyrgš žess sem kalla mętti „gamla sįlin“ ž.e.a.s. hugsanamynstur; landvinninga, samkeppni, ritskošunar og eftirlits.

Žesskonar ógn kemur ekki frį byssum eša sprengjum; žegar hśn leitast viš aš žvinga fólk til samręmis, sem veršur aš lokum stjórnun meš vafasaman tilgang. Slķk stjórnun getur komiš frį ómešvitušum kennurum, atvinnurekendum, vķsitölum yfirvalda, rétt eins og grįšugum fjįrmagnseigendum; sem setja okkur undir pressu, neyša okkur til óvirkni eša hljóta verra af. Og bošberar žessa eru ķ žvķ sem viršast bestu störfin, dżrustu fötunum og koma meš hvķtt tannkremsbros į vör į skjįinn.

Hvert og eitt okkar getur bęši veriš ķ sįlarhįska og um leiš hugsanlegir heilarar fyrir okkur sjįlf og ašra. Dęmigeršur „sįlar heilari“, aš mati Jungs, gęti veriš sįlfręšingur eša heilarar sem finnur sig knśinn til aš mešhöndla ašra vegna eigin reynslu eša upplifunar af sįlarhįska. Persónuleg reynsla vegna įfalla er sį hvati sem sķšar getur hjįlpaš til viš aš aušvelda lękningu annarra. Žar sem viš deilum sameiginlegri sįl (sameiginlegri vitund) sem tegund, žį į hvert okkar hlutdeild ķ sameiginlegu sįri mannkyns.

Hin raunverulega barįtta ķ dag stendur ekki bara ķ sambandi viš žį žvingun sem er żtt aš okkur ķ gegnum almenna mišla, pólitķskan rétttrśnaš, žjóšernisįtök, innantóma hugmyndafręši, og óttablandnar skošanir- heldur meira į milli innra frelsis mannsandans og žeirra hamla sem višgangast į andlega menningu ķ spilltum samfélögum. Spurningin sem Don Juan lagši fyrir nįmsmann sinn Carlos Castaneda er enn ķ fullu gildi - „Spyršu sķšan sjįlfan žig og ašeins žig einan, žessarar einu spurningar ... er žetta leiš hjartans?" Ef žaš er, žį er leišin góš, ef ekki, žį er hśn žér gagnslaus, žvķ žaš mikilvęgasta ķ žessum heimi er ekki aš finna į neinum staš utan okkar sjįlfra. Sérhvert samfélag eša menning sem višurkennir ekki, og styšur manneskjuna sem andlega veru mun į endanum vafra um įn lķfvęnlegrar framtķšar.

Ķ žessum stutta pistli hefur veriš sett fram tilgįta sem kalla mį „sköšuš sįl“. Uppruni žessa sįlarhįska er óljós og ętti aš vera stöšugt til umręšu. Žar getur veriš um aš ręša sameiginlegt gešrof sišmenningarinnar, andleysi, hvatvķsi, gręšgi eša sambland af öllu žessu. Eins getur žaš veriš eitthvaš annaš sem inniheldur svipaša žętti.

Hver sem undirrótin er, žį er žaš samt alveg į hreinu aš hįskinn er til stašar ķ sameiginlegri sįl mannkyns og žaš žarf aš višurkenna hann eins og hann er - og uppręta. Kannski eru skemmdirnar, sem viš völdum ķ heiminum og blasa viš ķ dag, hluti žessarar upprętingar - eins konar višurkenning į vandanum. Sé svo žį ęttu allir aš geta hagaš sér sem „sįlar heilarar“ svo viš žróumst ķ įtt aš örlögum sem göfga manninn hér į jörš. Eša eins og Gandih komst aš orši „breyttu sjįlfum žér og žś hefur breytt heiminum“.

Endursögn į; JUNG & THE INVASION OF THE COLLECTIVE MIND eftir Kingsley L. Dennis


Svartidauši ķ sparifötum

Hversu oft hefur einhver sem žś žekkir oršiš ölvašur og hagaš sér į žann hįtt sem ekki var von į? hękkaš róminn óvanalega mikiš viš aš upphefja eigiš įgęti, jafnvel beitt ofbeldi, gert sig sekan um kynferšislegt lauslęti, oršiš valdur af eyšileggingu į eignum, eša stašiš aš einhverjum öšrum neikvęšum ašgeršum sem ekki eru ešlislęgar?

Hugleiddu žetta ķ augnablik - eins hvort žetta eigi eitthvaš skylt viš birtingarmyndir heilsteypts persónuleika, kęrleika eša jįkvęšni? - Samfélagiš višurkennir įfengi sem félagslega jįkvętt hjįlparmešal og žar meš vęntanlega birtingamyndir žess, jafnvel žó žaš žurfi stundum aš nota afsakanir į viš; hann eša hśn gat nś lķtiš aš žessu gert sökum ölvunar.

Žetta sama samfélag telur sjįlfsagt aš gera einstaklingnum erfitt fyrir viš aš skaša sjįlfa sig og ašra meš tóbaksreykingum žar sem fólk hittist almannafęri. Žó svo aš fylgifiskar tóbaks séu ekki sambęrilegir, žį eru žęr saklausar hjį andsetningu persónuleikans. Žaš er t.d. óžekkt aš einhver hafi tapaš sér viš aš reykja pakka af sķgarettum og hafi af žess völdum gengiš ķ skrokk į öšrum, splundraš heimili eša drepiš mann.

Žrįtt fyrir aš įfengi hafi fylgt manninum ķ gegnum aldirnar žį hefur almenningur sennilega aldrei veriš fjęr žvķ aš fį haldbęrar skżringar į žeim andlegu afleišingum sem neysla žess veldur. Skašsemi įfengis į mannsandann getur veriš djöfulleg og ętti žvķ aš vera opinberlega višurkennt aš orsakanna er aš leita ķ ósżnilegum andaheimi, - en žaš er ekki svo ķ heimi nśtķma efnishyggju.

Til aš įtta sig į hvers konar öfl er viš aš eiga er rétt aš skoša merkingu orša sem höfš eru yfir įfengi, s.s. brennivķn, vķnandi (spķritus), alkóhól osfv. Žarna er um lķkingamįl aš ręša, sem į m.a. aš höfša til lķfsins vatns, aš mestu ęttaš śr Miš-Austurlenskri gullgeršarlist.

Žaš mętti ętla aš oršiš vķnandi skżrši sig aš fullu sjįlft ķ žvķ samhengi žegar talaš er um huga, lķkama og sįl. Meš skķrskotun til žess aš andinn sé sį hluti žeirrar žrenningar sem samsvari sįlinni. Žessari merkingu vķnandans hefur žó veriš haldiš til hlés ķ vestręnu samfélagi žar sem alkahól er višurkennd efnafręši til félagslegra nota.

Efnafręšilega skķringin į vķnanda er sś aš hann sé geršur śr gerjušum vökva, sem er hitašur og sżšur žį įfengiš į undan vatninu og myndar gufu. Žegar gufan er leidd ķ rör og kęld žéttist hśn og veršur aš vökva sem er mun sterkara įfengi en t.d. vķn og bjór. Slķkur vökvi fékk latneska heitiš spķritus, vķnandi

Oršiš alkóhól er sagt upphaflega dregiš af arabķska oršinu "Al-Kuhl" enska afsprengiš er „alghoul“. En samkvęmt arabķsku er Al-Kuhl eša al-gohul, „andinn yfirtekur holdiš“. Alkóhól er, samkvęmt žessari Miš-Austurlensku žjóštrś, illur andi sem sękist eftir mannsholdi.

Žetta er eftirtektarvert ķ žvķ ljósi aš įfengi er bannaš til félagslegrar iškunnar ķ flestum Miš-Austurlanda. Ķ vestręnum rķkjum žykja įfengisbönn bįbiljur og hér į landi kallar rķkiš sinn vķnanda "Ķslenskt Brennivķn".

Žaš fór samt ekki fram hjį žjóšarsįlinni um hverskonar anda var aš ręša, sem kallaši Brennivķn rķkisins umsvifalaust Svartadauša. Eins žekkir žjóšarsįlin hugmyndir um aš drukkiš sé ķ gegnum einhvern, žegar persónuleiki viškomandi veršur óžekkjanlegur vegna įfengisdrykkju.

Viš getum litiš svo į aš lķkaminn sé bśstašur hugans, jafnframt žvķ aš vera farartęki sįlarinnar ķ efnisheiminum. Hugurinn hefur aš geyma persónuleikann sem viš stašsetjum okkur meš gagnvart öšrum, stundum kallaš egó. Sįlin er hin ęšri vitund sem tengist alheimsorkunni nokkurskonar stżrikerfi huga og lķkama ķ gegnum lķfiš.

Viš eimingu alkóhóls er kjarna vķnanda nįš. Meš žvķ aš setja įfengi ķ lķkamann žį er žessi andi innbyrtur, sem gerir einstaklinginn berskjaldašri fyrir nįlęgum öflum sem mörg hver eru į ósżnilegri tķšni. Žetta telja flestir įhęttunnar virši til aš losa um félagsleg höft t.d. feimni og stundum er sagt aš öl sé innri mašur.

En jafnhliša slęvir įfengiš dómgreind og žegar of mikiš er drukkiš slokknar į henni og hugurinn dettur śt af og til eša jafnvel sofnar. Žaš sama žarf samt ekki aš gerast meš lķkamann žaš er hęgt aš vaknaš upp sķšar į allt öšrum staš en žeim sem hugurinn hvarf frį, jafnvel frétta af fullu fjöri ķ ašstęšum sem ekki er kannast viš, žetta er stundum kallaš blackout, og öl veršur annar mašur.

Žaš sem gerist ķ blakcout er aš sį góši andi sem viš köllum sįl įkvešur aš yfirgefa partżiš vegna žeirrar eitrunar sem hefur oršiš į huga og lķkama. Orkubrautir sįlarinnar eru ekki lengur tengdar lķkamanum, ókunnug myrk öfl hafa yfirtekiš stżrikerfiš og halda partż ķ blokkinni til aš fróa sķnum sjįlfhverfu hvötum ķ lķkama annars manns burtséš frį hans anda og ešli. Žaš veršur erfišara eftir žvķ sem žetta gerist oftar fyrir sįlina aš snśa til baka ķ óreišuna og persónuleikinn getur brenglast varanlega.

Efist einhver um aš blackout geti haft svo geigvęnlegar afleišingar aš jafnvel illir andar taki yfir persónuna žį eru til mżmörg dęmi žess og žarf ekki aš fara aftur ķ tķma Jóns Hreggvišssonar til aš finna hlišstęšur. Andsetning getur meir aš segja oršiš svo alger aš erfitt getur reynst aš finna DNA slóš žess einstaklings sem er andsetinn į vettvangi. 

Til aš endurheimta sįlu sķna veršur aš endingu žaš eitt til rįša aš leita ašstošar žeirra sem hafa komist śt śr vķtahring alkóhólisma meš andlegri vakningu. Losa žannig um ógnartök ókunnra afla alkóhólsins hvort sem viš köllum žau Svarta Dauša upp į ķslensku eša Al Ghoul upp į Miš-Austurlenskan mįta. Žį veršur einungis hęgt aš višurkenna vanmįtt sinn gegn įfengi og treysta į ęšri mįtt.


Tķmalaus sįl er gullfiskur

Er žaš bara ég, eša er žaš tķminn sem er aš flżta sér? Žį į ég ekki viš žaš aš mašur sé aš eldast og tķmalķnan žar af leišandi aš styttast ķ annan endann. Margir sérfręšingar hafa bent į aš samfélagsmišlarnir hafa oršiš til žess aš tķmi fólks hefur minkaš. Žó svo tęknin eigi aš spara okkur tķma žį hafa aukaverkanir hennar oršiš til žess aš mun fleiri möguleikar bętast viš į tķmalķnuna. Jafnvel svo margir aš heilastarfsemin ręšur ekki viš aš greina žį žó svo aš žeir snerti okkur tilfinningalega.

Sagt er aš til nśtķmamanneskjan berist fleiri möguleikar į einum degi en fólki ķ upphafi 19. aldar stóš til boša į 7-8 įra tķmabili. Fyrir nokkrum įrum var gerš athugun į athyglisgįfu og komist aš žeirri nišurstöšu aš fólk hefši misst stóran hluta tķma til aš draga įlyktun. Žetta gerist vegna aukinna upplżsinga. Samkvęmt athuguninni var įlyktunartķminn įriš 2000 aš mešaltali 12 sekśndur žar til nżr möguleiki bęttist viš til aš draga įlyktun af, įriš 2013 hafši tęknin stytt žennan tķma nišur ķ 8 sekśndur.

Gullfiskaminni er tališ vara ķ 9 sekśndur, svo kannski er žaš ekki bara tķminn sem er aš flżta sér ķ höfšinu į mér, sķfellt meira af minninu glatast vegna aukinna möguleika til aš draga af įlyktun. En samtķmis hefur tękni stóraukist viš aš geyma upplżsingar um möguleikana. Svo til hvers aš eyša tķma ķ aš draga įlyktun nśna eša setja möguleikann į minniš žegar mį finna hann seinna į netinu til aš komast aš nišurstöšu? Žvķ ekki aš fletta įfram og skoša nęsta möguleika?

Tikkandi tķminn į milli lķfs og dauša er lķnan aš öllu atburšum žessa jaršlķfs. En frumkrafturinn, sem heldur öllu saman, er óendanlegur, eilķfur og hvorki į tķmalķnu né honum hęgt aš eyša. Hann er hin eilķfa hringrįs spķralsins. Möguleikar óendanlegra ašstęšna okkar sveiflast hinsvegar stöšugt į milli póla gleši og depuršar. Allt getur veriš gott ķ lķfi okkar og žį skyndilega stöndum viš óvęnt frammi fyrir hörmungum og tilfinnanlegu tjóni, en segjum sem svo aš tķminn lękni öll sįr.

Žaš eru hugsanir okkar sem er sį lifandi kraftur er greinir į milli og žaš skiptir mįli aš žaš sé gert žvķ annars hefur tilfinningin sett upplifunina ķ undirvitundina įn įlyktunar. Tifinningar eru frę af hvaša įsetningi sem er og eru gróšursettar garš huga okkar, ósżnilega hluti veruleika okkar, hvort sem viš gerum okkur grein fyrir žvķ eša ekki bera žessi frę įvöxt ķ samręmi viš tegund žeirra. Sum mešvitaš, önnur ómešvitaš ķ undirvitundinni.

Mörg mįltęki hafa oršiš til um žetta ķ gegnum aldirnar s.s aš žaš sem žś sįir, žaš munt žś uppskera. Žetta er hiš óendanlega lögmįl endurgjaldsins - af orsökum og afleišingum... žvķ sem žś sįir munt žś uppskera – žś ert žaš sem žś hugsar daglangt. Óheppni er žvķ óbeint įsköpuš meš eigin hugsunum, mešvitaš eša ómešvitaš, hugsanir eru ekki möguleikar og heppni ekki til įn įsetnings. Žvķ geta óžrjótandi óskilgreindir möguleikar haldiš okkur ķ kyrrstöšu ómöguleikans.

Hver sį sem hefur oršiš fyrir andlegri vakningu getur vottaš aš bókstaflega er hęgt aš endurskapa lķfiš, meš žvķ aš vera mešvitašur. En žaš kaldhęšnislega er aš žaš er einmitt žaš sem viš gerum į hverjum degi ķ flóši óžrjótandi möguleika įn žess aš veita tilfinningunum eftirtekt. En mešvitundin um stórbrotna nįttśru hugsana okkar og frelsi til aš gera eins og viš óskum er žvķ naušsynleg. Okkur veršur stöšugt haldiš uppteknum meš fleiri möguleikum.

Žaš er hlutverk okkar aš vakna til aš sjį aš tķminn er ašeins męlikvarši, og sem slķkur raunveruleg blekking, sem reyndar er einnig almenn vitneskja um, en hvernig hann er notašur ķ daglegu lķfi okkar meš sķfellt fleiri möguleikum er afvegaleišing. Tķminn er samt sem įšur grundvallaratriši žegar kemur aš žvķ hvers vegna viš erum hér, vegna žjįninga, sįrsauka, eftirsjįr, fyrri įfalla, langana og vegna žess aš žaš sem viš hugsum mun žroska okkur og gera hamingjusamari.

Meš möguleikana mį vinna mešvitaš, skilgreina og įlykta ķ huganum, en žaš veršur aš gera samkvęmt tilfinningunni annars munu žeir halda okkur takmörkušum. Um leiš og viš erum mešvituš augnablikinu, fullkomlega ķ nśinu tilfinningalega, greinum viš sjįlfkrafa tilfinningalegar gildrur žeirra fullyršinga sem fylgja möguleikunum. Žannig nęr sįlin aš efla sjįlfsmyndina meš tķmanum.


Nęsta sķša »

Innskrįning

Ath. Vinsamlegast kveikiš į Javascript til aš hefja innskrįningu.

Hafšu samband