Tilmęli fyrir 21

Ef žś ert enn kśplašur inn į gamla normiš, žį muntu eiga erfiša nęstu mįnuši og įr. Skiptu žvķ um gķr, annars endaršu lķklega fastur įsamt fjöldanum spólandi ķ skafli sem žś ętlašir aldrei aš vera ķ.

Žś veršur aš įtta žig į aš fęršin hefur nś žegar breyst nż aksturskķlyrši tekiš viš. Ef žś sérš ekki nógu vel ķ gegnum kófiš ķ huga žķnum til aš įtta žig į žeim skelfilegu breytingum sem nś eiga sér staš, žį muntu missa af tękifęri lķfs žķns og verša fyrir strętó śt ķ mišjum skafli.

Viš erum į fleygiferš inn ķ öld vatnsberans og nż hugmyndafręši krefst innra frelsis, žess sem stendur ķ algerri andstöšu viš forna hugmyndafręši ytri valds. Žessi skafl hefur veriš ķ kófi kortanna lengi, og žaš mun alltaf aš birta aftur.

Bśšu žig undir mikla, jafnvel trśarlega orrahrķš milli tveggja krafta žar sem alheimurinn vinnur aš žvķ aš koma sér ķ jafnvęgi undir nżju normi. Žś ert ekki hér til aš keyra ķ gegn aš vild, en žś ert hér til aš opna fyrir alla möguleika sem feršin bżšur upp į, -möguleikinn į aš aš verša breytingin.

Žetta er ķ raun sś stund sem bešiš hefur veriš eftir af fjöldanum. En sjónhverfing valdsins gefur aldrei eftir įn žess aš afhjśpa sig fyrir hverju žaš raunverulega stendur. Loksins er allt undir berum himni fyrir allra augum og žaš er ljóst žeim sem žaš kjósa aš sjį aš kerfiš er komiš į leišarenda ķ višleitni sinni viš valdboš fyrir allt mannkyn.

Žeir sem lęra aš ganga stöšugir ķ takt viš sinn innri sannleika geta foršaš sér frį ósjįlfstęši, ótta, hóphugsun og heimsku hjaršarinnar. Žś munt žurfa gešslag, žrautseigju og anda til aš žęfa ķ gegn, annars veršuršu strekktur ķ yfiržyrmandi af ótta, og žś endar fastur meš hinu saušunum ķ einni alhęfingu fjölmišlanna og munt fylgja blindslóš žeirra.

Orka žķn veršur svelgd upp af utanaškomandi öflum, sem munu hamla andlegum og innri vexti žķnum, og žś veršur dęmdur til aš spóla gramur ķ leifum deyjandi hugmyndafręši, fęrš einungis aš beita žér meš įtökum ķ deilum og barįttu annarra. Sem er nįttśrulega bara heimska.

Eitt af žvķ sem ég tek mjög skżrt eftir žessa dagana er hvernig ešli sannleikans, og uppspretta hans, er aš breytast.

Žann sannleika sem einu sinni var hęgt aš finna ķ samhljómi sameiginlegrar sögu hafa fjölmišlarnir nś afbakaš til aš selja okkur ķ žįgu eigenda sinna. Allt annaš hefur veriš merkt upplżsingaóreišu.

Einangrun undanfarins įrs hefur skoriš į sambönd okkar viš ašra, žannig aš nś er eins og viš séum öll aš vafra um ķ speglasal. Ķ fyrstu opinberaši ašskilnašurinn sönnustu mynd okkar, -og okkar nįnustu. Og nś, žessum mįnušum seinna, žegar viš hugleišum samskipti okkar, getum viš séš skżrar en nokkru sinni fyrr hvaš viš žurfum aš vita og gera til aš žróast og vaxa. Žarna er nżtt innra frelsi. Ef viš hunsum žaš munum viš festast į śreltu fari tilverunnar.

Svo ég spyr. Hvernig hafširšu žaš žegar heimsfaraldurinn féll af himni ofan?

Fórstu ķ kerfi? -fraustu? -hversu langt inn ķ hugann komst óttinn? -léstu hann nį til hjartans? -tapaširšu einhverjum hluta samśšar žinni til annarra?

Kannski er innsta ešli žitt falleg mynd mannśšar. Uppgötvaširšu nżja dżpt ķ samśš žinni ķ žessu öllu saman? -fannstu huggun ķ gjafmildi eša samkennd? - hughreystiršu sįl žķna? -opnaširšu hjarta žitt?

Hvaš lęrširšu annars um sjįlfan žig?

Veittu žvķ athygli hvernig žś birtist öšrum žessa dagana. Vegna žess aš žaš eru tvęr hjįlparsveitir ķ skaflinum žessa stundina. Önnur žeirra starfar ķ fjölmišlum og er meš faglega vel skipulagša björgunarsveit viš aš bjarga verstu eiginleikum mannkyns. Hin er ķ huga žķnum og hjarta, og bżšur upp į óvenjulega möguleika til persónulegrar žróunar. Aš hvoru sem žś einbeitir žér mun žaš verša žaš sem žś fęrir öšrum śr lķfi žķnu og mun įkvarša hvaša višbrögš žś fęrš frį heiminum.

Glöggur vinur sagši mér nżlega aš kęrleikurinn sem viš upplifum ķ lķfi okkar sé skżrasta spegilmynd žess sem viš raunverulega erum sem manneskjur.

Svo hvernig séršu samskiptin ķ žķnu lķfi? Ertu aš upplifa kęrleika, eša kannski svekkelsi? -er žaš vellķšan, eša kannski tómleiki? -er žaš gleši, eša finnst žér žś kannski vera bęldur? -finnuršu fyrir ženslu, eša samdrętti? -geturšu skynjaš į samböndum žķnum hverjir gefa orku og hverjir stela orku? -hvaš gengur upp hjį žeim fęru en mišur hjį öšrum?

Hverju žarftu aš breyta til aš eiga žaš samband viš umheiminn svo hann fęri žér hamingju, gleši, friš og frelsi?

Ég hef veriš ķhuga žetta undanfariš og haldiš rólega śt ķ tómiš, bešiš eftir aš sjį žaš sem sjįlfkrafa birtist. Hér eru nokkur atriši sem komu upp hjį mér, žau eru eins og tilmęli. Eins og uppfęršir gps punktar til aš keyra eftir žar sem viš žęfum sameiginlega ķ gegnum skaflinn skelfd ķ strķši žeirrar stjórnunar sem björgunarsveitir fjölmišlanna lįta śt ganga ķ ótta viš kęrleika žeirra sem eru tilbśnir aš żta okkur įfram. Njótiš vešursins og stefniš ķ gegn.

 1. Umfram allt annaš, vertu hreinn, beinn og heišarlegur. Vertu sį sem segir žaš sem of lengi hefur veriš lįtiš ósagt.

2. Haltu ekki aftur af hjįlpsemi og kęrleika. Žś hefur ekki tķma til žess lengur.

3. Geršu žig styrkan, lķkamlega, tilfinningalega og andlega.

4. Ęfšu róttękan ašskilnaš viš vištekna innrętinguna, -slökktu. Viš veršum aš skapa rżmi fyrir nżja hugmyndafręši.

5. Lęršu aš njóta žolinmęšinnar viš aš leyfa mįlum aš žróast įn žess aš neyšast til neins.

6. Tjįšu žig eins og žś hefur aldrei gert įšur. Vertu raunverulegri. Vertu sannari. Vertu opnari. Vertu meiri asni. Vertu meira žś.

7. Leifšu daušanum aš verša hvatninguna sem žś žarft til aš gera žaš sem žig langar til aš gera. Klukkan tifar hrašar en nokkru sinni.

8. Ekki verša hissa žegar mįlin ganga mun betur fyrir sig en žś hefšir getaš ķmyndaš žér.

9. Gefšu öšrum eins mikiš frelsi og žś žolir, og gefšu žeim žį ašeins meira. Leyfšu žeim aš hafa sķnar heimskulegu skošanir, og haltu įfram aš sżna kęrleika gagnvart öllu sem žś hefur fengiš.

10. Ekki lįta rökhugsunina öllu stjórna. Stżršu meš hjartanu.

11. Geršu persónulega žróun aš ašal tilmęlum žķnum og fylgstu meš žvķ hve fljótt lķf žitt breytist til hins betra.

12. Vertu sį sem brosir hvaš mest og sżndu öšrum hvernig į aš losna undan hörmungum heimsins.

13. Sparašu kraftinn žar til tķminn er kominn, notašu žį fullan styrk.

14. Haltu žig viš žaš sem žś hefur stjórn į og fjarlęgšu žig žvķ sem žś ręšur ekki viš.

15. Haltu žig aš žvķ sem žś hefur lęrt hingaš til. Lęršu af žvķ sem žś getur lęrt og lįttu annaš vera.

16. Myndašu sambönd, finndu sameiginlegan grundvöll, byggšu brżr og vertu til stašar fyrir ašra.

17. Lęršu aš fylgjast markvisst meš umhverfinu og fólkinu ķ kringum žig.

18. Endurskrifašu reglur eftir žörfum til aš hįmarka vellķšan og lįgmarka streitu.

19. Leyfšu žér aš grįta, öskra eša hvaš sem er til aš tryggja aš žś sért farvegur fyrir neikvęšar tilfinningar, en ekki stķfla.

20. Ęfing, ęfing, ęfing. Ęfšu daglega hugmyndir žķnar. Ręktašu innri friš žinn og styrk meš samfellu įforma.

21. Hįmarkašu įhrifin eins og möguleg er og leggšu žig fram um aš vera hvetjandi fyrir ašra.

Endursögn į 21 NEW RULES FOR 2021 eftir Dylan Charles


« Sķšasta fęrsla | Nęsta fęrsla »

Bęta viš athugasemd

Ekki er lengur hęgt aš skrifa athugasemdir viš fęrsluna, žar sem tķmamörk į athugasemdir eru lišin.

Innskrįning

Ath. Vinsamlegast kveikiš į Javascript til aš hefja innskrįningu.

Hafšu samband