Heilagur grundvöllur vísindanna

Vísindin telja sig nú hafa innan sinna vébanda yfirburða þekkingu á grundvallaratriðum raunveruleikans og aðeins þurfi að setja inn mismunandi smáatrið til að fá heildarmyndir. En það eru einmitt í smáatriðum sem villupúkar fela sig.

Það má segja að 10 helstu grundvallar kenningar vísindanna séu einhvern veginn svona;

1. Náttúran er vélræn á þann hátt að mannfólkið, dýrin og plöntur eru greinanleg samkvæmt fyrirfram gefnum ferlum, heilastarfsemi manna jafngildir því sem má ná með tölvuforriti.

2. Allt efni er án vitundar. Alheimurinn, náttúran, líkamar okkar, er úr meðvitundarlausu efni. Af einhverjum undarlegum ástæðum urðu heilar okkar samt meðvitaðir og það er í raun stóra vandamálið fyrir efnishyggju vísindin. Vitund ætti í raun ekki að vera til, hvað þá undirmeðvitund.

3. Lögmál náttúrunnar eiga að vera óumbreytanleg , allt frá miklahvell Þar til tímanum lýkur og allt hverfur.

4. Náttúran starfar án æðri tilgangs. Það er enginn tilgangur í lífi dýra annar en að viðhalda tegundinni, -né hjá plöntum, -eða með lífi okkar sjálfra yfir höfuð. Upphaflega varð allt til fyrir hreina tilviljun. Allt þróunarferlið hefur síðan þann tilgang að vaxa og komast af.

5. Heildarmagn efnis og orku er alltaf það sama, allt frá miklahvell til endaloka.

6. Líffræðilegur arfur er færður til vegar efnisheimsins, hann er annaðhvort erfðafræðilegur eða erfðabreyttur.

7. Minningar eru geymdar sem upplýsingar í heilanum. Allar minningar þínar eru því inni í höfðinu, geymdar í taugaendum eða fosfórtengdum próteinum. Engin veit nákvæmlega hvernig, en forsendan er sú að þær eru allar í heilanum.

8. Hugur þinn er inni í höfðinu á þér, sem hluti af rafvirkni heilans.

9. Öll sálfræðileg fyrirbæri s.s. hughrif eru í raun tálsýn. Það sem virðist verða þannig til er það ekki, hugurinn er inni í höfðinu og getur einn og sér ekki haft efnisleg áhrif á umheiminn.

10. Hátækni læknisfræði og lyflækningar hafa þannig orðið eina tegund lækninga sem raunverulega virka. Óhefðbundnar lækningar og huglægar meðferðir virðast virka, en það er eingöngu vegna þess að fólki hefði læknast hvort sem var, eða þá vegna lyfleysuáhrifa (placebo effect).

Þessi grundvallar atriði eru samt engar staðreyndir, þó að þeim sé haldið fram sem slíkum, þetta eru einungis forsendur. Einnig hafa þau einungis komið til á síðustu 200 árum. En þau eru samþykkt sem raunveruleg vegna tæknilegs árangurs og fólk lætur sig almennt nægja að lifa eftir reglum sem virðist gera lífið auðveldara og þægilegra. Auk þess skila þessi vísindi öruggum tekjum í hagvaxtarkerfi efnishyggjunnar. Það er einfaldlega auðveldara fyrir fólk að efast ekki um sérfræðina, svo það geti haldið áfram að njóta leikfanga vaxtarins án truflana.

En hvernig kom þetta til? Fram til upplýsingarinnar á sautjándu öld var almenn trú kennd við háskóla Evrópu og í gegnum rómversku kirkjuna. Þá var náttúran lífvera - jörðin var lífvera - dýr og plöntur höfðu sál - innblásnar með anda Guðs. Þetta var í kenningu Aristótelesar og færð til kristni af Saint Thomas Aquinas. Allt var lifandi og innblásið andanum. Anima er t.d. rót orðsins animal (dýr), merkir raun andann sem lífgar. Því miður hefur sálfræðin tilhneigingu til að hylja þennan uppruna.

Kjarninn í byltingu upplýsingarinnar var sá að hún sagði: nei, þetta er ekki bara lifandi heimur, þetta er dauður efnisheimur, sem nú samanstendur af meðvitundarlausum vélum, og ómeðvituðum lífverum. Rene Descartes, helsti hvatamaðurinn í mótun þessarar heimspeki, lagði til að náttúran yrði skipt í tvo hluta: efni, meðvitundarlaust, vélrænt sem samanstendur af náttúrunni allri; og anda eða huga, sem er meðvitaður og hefur aðeins að gera með skynsemi  mannsins og rökhugsun.

Stærðfræði og vísindi voru aðlöguð skynsömum huga, þess sem er í höfðinu. Hugurinn er ómissandi og ekki bundinn rúmi og tíma. Hann einskorðaðist í fyrstu með upplýsingunni við menn, engla og Guð. Því skapaðist róttækur klofningur á milli andlegra manna annarsvegar, - og svo skynsamra manna hinsvegar sem litu á náttúruna andlega dauða og vélræna. Á nítjándu öld fór þessi tvíhyggja upplýsingarinnar að færa sig meira yfir í efnishyggju þar sem efnið var gert að eina veruleikanum og andinn einskorðaðist við hugarflug.

Það sem er ekki efni er því ekki lengur til, þannig að andar, englar og guðir eru þar með afnumdir nema sem ímyndunarafl eða blekking. Þetta skapar skil á milli líkama og huga, á milli manna og sálar náttúrunnar, og síðast en ekki síst á milli trúar og vísinda. Mest um vert er að þetta fjarlægir Guð úr daglegu lífi mannanna á jörðinni á þann hátt að efnishyggju vísindin eru orðin hin raunverulegu trúar-brögð.

Mannshugurinn verður við þetta ekki annað en ósýnilegur straumur í virkni heilans. Óþægileg afleiðing þessara forsendna vísindanna er sú að ef við erum meðvitundarlaust efni ættum við ekki að vera meðvituð sjálf. Þar sem talið er að hughrif séu einskonar villa í virkni heilans, og þar af leiðandi blekking. En eru það þá blekkingar sem hafa skapað allar siðmenningar mannkynsins?

Í dag er það svo að stigið hefur verið að hluta skref til baka. Þar sem sumir vísindamenn viðurkenna að það sé einhvers konar hugur, - eða meðvitund , -ekki bara í heila manna, heldur í öllu efnislegu. Jafnvel að atóm og rafeindir hafi einhvers konar andlega hlið. Þetta er heimspeki sem kallast Pan-psychism. Hugmyndin er sú að það er til sál eða hugur í öllu sem fyrirfinnst. Þeir sem hafa opið hugarfar telja að þetta skref aftur á bak sé eina skynsamlega leiðin fram á við í heimi vísindanna.

Endursögn á THE 10 DOGMAS OF SCIENCE eftir Elva Thompson

Athugasemdir

[Þorsteinn Siglaugsson, 14.2.2020 kl. 16:05]

Já, vitundin er vandamál. Raunvísindin geta ekki útskýrt hana.

Miklihvellur er annað vandamál - það að eitthvað geti orðið til úr engu.