Vertu einstakur.

Þú átt þér engan líkan, vertu einstakur.  Á alltaf við.  Það er aldrei eins mikilvægt að láta sérstöðu sína ráða eins og á krepputímum.  Þú ert einstakur og með sérstöðu þinni losar þú þig við samkeppni.  Kreppa er oft ekki annað en hörð samkeppni um fánýta hluti þar sem glíman snýst um að komast af á öðru en sköpunarmætti egin sérstöðu.

 

Viðurkennd þekking, þ.e.a.s. menntun tekur lítið tillit til sérstöðu einstaklinganna.  Menntun gengur út á að þjálfa rökhugsun eftir ákveðnum fyrirfram gefnum staðreyndum fremur en að efla sköpunargáfu og frumkvæði.  Þessi tegund þekkingar hefur marg oft verið til mikilla hindrana fyrir samfélagið og er oftar en ekki notuð til að halda einstaklingnum innan vissra viðurkenndra marka, burtséð frá augljósum rökvillum. 

 

Sem einfalt dæmi má nefna hversu lengi haldið var fram að jörðin væri flöt og hversu illa Galileo gekk að koma þeirri þekkingu á framfæri að jörðin snerist í kringum sólina, í óþökk akademískrar þekkingar þess tíma.  Þannig má sjá að þekking sem aðlöguð er að fyrirframgefnum kenningum þarf ekki að vera rétt.

 

Nú má ætla að þekkingu mannsins hafi fleytt það mikið fram að ekki komi til þess að augljósar rökvillur verði varðar með offorsi og heift.  En er það svo?  Heimurinn situr uppi með peningakerfi sem er byggt upp á augljósri rökvillu.  Þeirri staðreynd að lánuð eru verðmæti í formi peninga sem aldrei voru til sem raunveruleg verðmæti og af þeim eru innheimtir vextir.  Hin viðurkennda þekking gengur út á að þessu kerfi verði að viðhalda með öllum tiltækum ráðum.  Að öðrum kosti er okkur sagt að samfélagið hrynji  með tilheyrandi hörmungum. 

 

Mentakerfið á að undirbúa einstaklingana fyrir lífið, þjálfa þá til nytsamra starfa.  Skyldi það vera tilviljun að þetta sama menntakerfið gengur lengst í að undirbúa einstaklinga til að aðlagast alþjóðavæddu peningakerfi?  Er það tilviljun að þetta sama menntakerfi eyðir nánast engum tíma í að vara einstaklinga við til hverskonar skuldaþrældóms þetta kerfi leiðir?  Er þetta hin sanna þekking dagsins í dag og er þeir sem eru á öðru máli einungis fylgjendur samsæriskenninga?

 

Sú þekking sem hvern einstakling mestu máli skiptir er þekking hans á sjálfu sér, að lifa í fullu samræmi við eigið hjarta.  Okkur er sagt að vinnan göfgi manninn auk þess að afla honum lífsviðurværis.  En gætum þess að sú vinna sé í samræmi við  hjartað.  Því það getur verið svo margt sem hugann glepur.