Listn að velja.

Vestræn menning hefur innrætt okkur gildi þess að velja og hafna, ekki einungis að velja það góða, heldur einnig að berjast gegn hinu illa.  Hversu samofið þetta er orðið daglegu lífi má sjá í fyrirbyggjandi leit sjúkdóma, baráttuna gegn eiturlyfjum, stríði gegn hryðjuverkum ofl. ofl..  Hugsanlega gæti þessi athygli á höfnun þess illa leitt til þess að við eigum eftir að upplifa loka stríðið gegn stríðinu.

Eftir því sem ég hugsa lengur um lögmál lífsins verður mér sífellt ljósara að ég get aðeins valið, ég get engu hafnað.  Þegar ég hef valið að hafa "fyrirbyggjandi" áhyggjur af heilsuleysi og fjárhagsvanda er stutt í að heilsuleysi og fjárhagsvandi verði sá veruleiki sem ég upplifi.  Með því að velja það að hafna því slæma beini ég athyglinni að því sem ég óttast, og hef þar með valið óttann við það slæma.

Því verður það sífellt ljósara hversu miklu máli það skiptir að hverju ég beini athyglinni, um hvað er hugsað.  En hvernig getur nokkur maður stjórnað hugsunum sínum?  Sem kvikna í raun utan hans sjálfs og koma til hans sem straumur frá hinu óendanlega.  Er hægt að snúa við hugsunum sem kvikna vegna óttans við það slæma?  Eða á maður kannski ekki að berjast gegn þeim?

Það er erfitt að stjórna uppsprettu hugsananna jafnvel eftir að hafa uppgötvað hvað það er í umhverfinu sem hefur mest áhrif á hugann.  Þar er um margt að ræða, s.s. vinnuálag,  samskipti við aðra, fréttaflutningur fjölmiðla osfv.  Það er ómögulegt að snúa við slæmri hugsun eftir að hún hefur kviknar, en það má reyna að setja aðra betri í staðinn.  Það er vonlítið að berjast gegn hugsunum um hið slæma eftir að þær hafa náð tökum á huganum, fyrir þeim getur reynst best að gefast upp og biðja blessunar æðri máttarvalda.

Það getur virst mótsögn að gefast upp fyrir erfiðleikunum og hefur reynst þverhaus eins og mér torskilið, sem þarf alltaf að hafa á réttu að standa .  Búandi að þeirri reynslu að vera alkahólisti ætti það að vera auðskilið hvað mikilvægt er að viðurkenna vanmátt.  Alkahólismi kenndi mér að aðeins ein leið er fær gagnvart áfengi, að gefast upp.   Þó ég viti hvernig lögmálið virkar hefur það ekki reynst sjálfgefið að nýta þessa vitneskju við önnur viðfangsefni.  

Maðurinn hefur það val að beina huganum að því jákvæða og upplifa það um leið með tilfinningu hjartans.  Það að ætla að berjast gegn því neikvæða beinir athyglinni að því neikvæða og þannig að upplifa neikvæða tilfinningu.  Það er miklu auðveldara að komast að því góða með því að velja jákvæða hugsun, heldur en að að dæma um það vonda til að komast þangað sem maður vill.  Ráðið er að biðja þess sem mótdrægt er blessunar, það er nefnilega ekki hægt að blessa og dæma samtímis.

 Matt. 7,1;  Dæmið ekki, svo þér verðið ekki dæmdir.  Því með þeim dómi, sem þér dæmið, munuð þér dæmdir, og með þeim mæli, sem þér mælið, mun yður mælt verða.