Hamingja er val.

Eftir tveggja įratuga ķhugun hefur Abraham komist aš žeirri nišurstöšu aš žrjś atriši eru mikilvęgust til aš öšlast hamingjuna;

1.  Hugsašu góšar hugsanir.

2.  Drekktu meira vatn.

3.  Andaša djśpt.

 

www.abraham-hicks.com

 


Skuldanišurfęrsla.

Dęmisaga Jesś ķ Lśkasargušspjalli į fullt erindi į öllum tķmum.  En žar segir hann viš lęrisveina sķna; 

"Mašur nokkur rķkur hafši rįšsmann, og var sį sakašur viš hann um žaš, aš hann sóaši eigum hans.  Hann kallaši hann fyrir sig og sagši viš hann; Hvaš er žetta, er ég heyri um žig?  Gjör reikningsskil rįšsmennsku žinnar, žvķ žś getur ekki veriš rįšsmašur lengur.  Rįšsmašurinn sagši žį viš sjįlfan sig; Hvaš į ég aš gjöra, vķst hśsbóndi minn sviptir mig rįšsmennskunni?  Ekki orka ég aš grafa og skömm žykir mér aš betla.  Nś sé ég hvaš ég gjöri, til žess aš menn taki viš mér ķ hśs sķn, žegar ég verš sviptur rįšsmennskunni.

Hann kallaši nś į skuldunauta hśsbónda sķns, hvern og einn.  Viš žann fyrsta sagši hann;  Hve mikiš skuldar žś hśsbónda mķnum?  Hann svaraši:  Hundraš kvartil višsmjörs.  Hann męlti žį viš hann:  Tak skuldabréf žitt, set žig nišur og skrifa sem skjótast fimmtķu.  Sķšan sagši hann viš annan:  En hvaš skuldar žś?  Hann svaraši:  Hundraš tunnur hveitis.  Og hann sagši honum:  Tak žś skuldabréf žitt og skrifa įttatķu.

Og hśsbóndinn hrósaši ranglįta rįšsmanninum fyrir aš hafa breytt kęnlega.  Žvķ börn žessa heims eru kęnni ķ višskiptum viš sķna kynslóš en börn ljóssins.

Og ég segi yšur:  Afliš yšur vina meš hinum ranglįta Mammon, svo žeir taki viš yšur ķ eilķfar tjaldbśšir, žegar honum sleppir. 

 


Bošberi ljóssins.

Sérhver bošberi ljóssins hefur einhvern tķma veriš hręddur viš aš lįta ljós sitt skķna.

Sérhver bošberi ljóssins hefur einhvern tķma logiš eša svikiš.

Sérhver bošberi ljóssins hefur eignaš sér eitthvaš sem var ekki hans.

Sérhver bošberi ljóssins hefur vorkennt sér af léttvęgum įstęšum.

Sérhver bošberi ljóssins hefur stundum gert sér grein fyrir aš hann var ekki bošberi ljóssins.

Sérhverjum bošbera ljóssins hefur mistekist ķ sinni andlegu višleitni.

Sérhver bošberi ljóssins hefur sagt jį žegar hann vild hafa sagt nei.

Sérhver bošberi ljóssins hefur sęrt einhvern sem hann elskar.

Žaš er vegna alls žessa sem hann er bošberi ljóssins, vegna žess aš hann hefur gengiš ķ gegnum allt žetta og hefur ekki ennžį misst sjónar į žvķ aš verša betri en hann er.  -Paulo Coelho.

 


Lķfiš er feršalag.

Lķfiš er eins og ferš ķ skemmtigarš og žegar viš įkvešum aš  fara um hann finnst okkur hann vera raunverulegur, vegna žess hve mįttugur hugur okkar er.  Og feršin er upp og nišur, hring eftir hring, meš spennandi og hrollvekjandi uppįkomum žar sem allt er litaš skęrum litum, og meš hįvęrum įherslum, og žaš er svo gaman - um stund.

Sumir, eftir aš hafa veriš į ferš um langa hrķš, spuršu eftir stund er žetta raunveruleikinn eša er žetta virkilega bara feršalag?  Sumir sem žekkja žetta feršalag koma til baka til aš segja okkur;  "Hey, hérna žarft žś ekkert aš óttast aldrei, eša vera hręddur, vegna žess aš žetta er bara ferš" -og viš drepum žetta fólk. 

"Hann veršur aš halda kjafti!  Ég hef fjįrfest ķ žessari ferš...séršu ekki hvaš ég ég markašur įhyggjum...sjįšu hvaš ég hef lagt į mig fyrir bankainnistęšurnar mķnar...fyrir fjölskylduna....žetta veršur aš vera raunveruleikinn".

En žetta er nś samt sem įšur bara feršalag.

En viš drepum alltaf góšu gęjana sem reyna aš segja okkur žaš, og leifum djöflunum aš ganga af göflunum.  En žaš skiptir ekki mįli, žetta er bara feršlag og viš getum breytt um stefnu hvenęr sem viš viljum.

Allt sem viš žurfum er aš velja.

Ekkert erfiši, engin vinna, ekkert starf, engin sparnašur né peningar - bara aš velja į milli ótta og kęrleika.

Meš augum óttans viltu setja stęrri lįs fyrir śtidyrnar, kaupa byssur og loka žig af - augu kęrleikans sjį okkur aftur į móti öll sem eitt.

Žaš sem viš getum gert til aš breyta heiminum strax, er aš taka alla peninga sem viš samžykkjum aš eitt sé ķ vopn og varnir įr hvert.  Ķ stašinn notaš žį ķ aš fęša, klęša og uppfręša žį sem eru žurfandi ķ heiminum, sem vęri samt mörgum sinnum meira en žyrfti og ekki ein manneskja yrši śtundan, sķšan kęmumst viš įfram ...saman...bęši hiš innra og ytra...aš eilķfu...ķ friši.

- Bill Hicks 1961 - 1994 (grķnisti og uppistandari var vanur aš ljśka žįttum sķnum meš žessari oršum). 


Aš trśa į ljósiš.

Įreiti umhverfisins s.s. frétta, auglżsinga og alls žess sem tilheyrir daglegu lķfi er komiš į žaš stig aš meš sķbiljunni hindrar žaš heila hugsun, žaš aš skinjun hjartans verši ofanį.  Žegar įreiti heimsins er oršiš žaš mikiš aš harši diskurinn er oršinn yfirfullur af frošusnakki heimsins og vinnsluminniš ręšur ekki lengur viš aš muna nafn nįungans né hvar bķllyklarnir eru, er rįš aš staldra viš, hlusta į vindinn, fylgjast meš skżjunum į leiš žeirra um himininn og bara vera.  Ķ žaš minnsta slökkva į sjónvarpinu sem flytur okkur aš mešaltali 12 hörmungafréttir ķ hverjum fréttatķma.  Žess į milli auglżsingar og afžreyingu um žaš sem viš eigum aš girnast. 

Fęstum okkar kemur til hugar aš hugsanir okkur séu skipulega eyšilagšar af öflum sem stżra samfélaginu.  Žegar dęlt er yfir okkur upplżsingum um hörmungar heimsins, dót, vęntingar og drauma sem eru ķ raun ekki okkar.  Hvaš žį aš žessi öfl eigi uppruna sinn ķ öšru en žvķ samfélagi sem hefur veriš skapaš meš okkar vilja.  Aš halda öšru fram vęri svipaš og aš halda žvķ fram aš ljóti karlinn byggi į tunglinu.   Samt er žaš svo aš žessi öfl rįša mun meira um lķf okkar ķ gegnum fjölmišla en viš viljum gera okkur grein fyrir. 

Sem dęmi mį benda į dagana 6. til 9. október haustiš 2008.   Žessa daga voru fluttar fréttir af  efnahagshruni og sķšan hafa veriš fluttar stanslausar fréttir af hörmulegum afleišingum žess.  Minna hefur fariš fyrir fréttum af nįttśrunnar gęšum sem hafa veriš einstök hvaš vešurfar og įrferši varšar allan žennan tķma og žeim möguleikum sem hagstętt įrferši hefur gefiš okkur til aš bśa viš allsnęgtir.  Ef frį eru talin eldgos vetrarins höfum viš lifaš góšęri.  Eldgosin reyndust žó langžrįšur léttir frį žeim hörmunga fréttaflutningi sem til varš viš efnahagshruniš.

Žessi skipulega eišilegging į frjįlsri hugsun ķ gegnum stöšugan įróšur fjölmišla og annarrar innrętingar, aftengir mešfętt skapandi innsęi hjartans.  Įreitiš hefur leitt til žess aš viš erum tilbśin til aš gefa vanhęfum stjórnvöldum sķfellt meiri tök į lķfi okkar.  Vegna žess aš okkur hefur veriš innrętt aš viš bśum ekki yfir nęgilegri  fęrni til aš rįša viš eigiš lķf ķ flóknu kerfi hinna hęttulegu kringumstęšna, žrįtt fyrir aš slķkt hafi ekki veriš til sem vandamįl žegar viš vorum börn. 

Barnsįlin trśir ķ innsęi hjartans og kemmst meš žvķ žangaš sem hśn vill.   Barniš trśir t.d. ekki į karlinn ķ tunglinu vegna žess aš žvķ hefur verš innrętt aš žar sé hann, barniš veit aš karlinn bżr ķ tunglinu žar til žvķ er sagt aš vera ekki aš žessu bulli, žannig er ķmyndunarafl draumanna į svipstundu aš engu gert og žaš sem į eftir kemur er kallaš aš vera upplżstur. 

Sķšar į ęvinni renna žau vonbrigši upp fyrir mörgu barninu aš žaš fylgdi ekki hjartanu į mikilvęgustu augablikum lķfsins.  Žess ķ staš var dżrmętum tķma eitt ķ aš fylla höfušiš af gagnslausum upplżsingum žar til aš ekki var oršiš plįss fyrir heila hugsun.  Hugurinn hafši veriš fylltur hugsunum efans sem tilheyra ekki draumi nokkurs manns.

Vonbrigši og efasemdir eru til ama ķ lķfinu.  Efagjarnt fólk er oft vondapurt.  Žegar efi sękir aš žér er lķf žitt órįšiš.  Žś kemst ekkert.  Efinn hindrar ašgeršir og veršur til žess aš teknar eru engar eša jafnvel rangar įkvaršanir.  "Ja hvaš skal gera" segir žś; og ekkert skešur.  Segšu jį og hafšu jįkvętt višhorf til lķfsins. 

Heimurinn bżšur upp į marga góša hluti, og žį getum viš tileinkaš okkur.  Viš höfum styrk til aš gera žaš rétta, ef viš viljum žiggja hann.  Žegar kraftaverkin verša ķ lķfi okkar, lśtum viš žeim sem stašfestingu į mętti Gušs, orku alheimsins, žeirra ar orku sem viš erum öll hluti af og getum notiš ef viš aftengjumst ekki hjartanu.  Mįlum okkur śt ķ horn meš žvķ sem kallast į menntušu mįli "sérhęfing" og į lögfęši mįli "óskyld mįl".

"Trśin flytur fjöll".  Ķ mįlshęttinum felst, aš trśin getur breytt öllu į sviši mannlegra samskipta.  Ef žś treystir Guši, kennir hann žér aš "flytja fjöll".  Ef žś ert nógu aušmjśkur til aš vita, aš žś getur litlu breytt meš eigin "sérhęfingu" nema meš žjónustu viš nįungann, ef žś ert nógu trśašur til žess aš bišja Guš aš gefa žér žann kjark, sem žś žarft til aš sjį samhengi "óskyldra mįla", og ert nęgilega žakklįtur fyrir nįš hans žér til handa, getur žś "flutt fjöll".  Žį mun nęrvera žķn bęta allar kringumstęšur.

Žér hefur veriš trśaš fyrir lķfinu.  Ķhugašu hvaš žaš žżšir.  Ķ lķfinu gerast kraftaverk ef žś trśir og vęntir góšs.  Gęttu žess aš flękjast ekki ķ aukaatrišunum og verša eins og mašurinn sem trśši žvķ aš; tungliš skipti miklu meira mįli en sólin žvķ žaš lżsti į nóttunni, sólin skini į daginn žegar žaš er bjart hvort sem er.

Jesś sagši; Lukas 22-23.6.  Augaš er lampi lķkamans.  Sé auga žitt heilt, mun allur lķkami žinn bjartur.  En sé auga žitt spillt, veršur allur lķkami žinn dimmur.  Ef nś ljósiš ķ žér er myrkur, hvķlķkt veršur žį myrkriš. 


Įn takmarkana.

Viš erum fędd sem lķtil krķli hinna óendanlegu möguleika.  Viš elskušum og vorum elskuš įn skilyrša.  Hugtakiš skortur var ekki til.  Žegar žś stękkašir byrjaširšu aš spyrja heiminn ķ kringum žig. En ķ skólanum var žér kennt aš endurtaka upplżsingar ķ staš žess aš hugsa eigin hugsanir.  Skošanir žķnar vor geršar aš ašhlįtursefni jafninga žegar žś efašist um fręšin.  Žś leifšir hópsįlinni aš hafa įhrif į geršir žķnar og įkvaršanir.  Žś geršir žaš sem žér var sagt af ótta viš afleišingarnar af žvķ aš gera žaš ekki. 

Lķkar žér aš stjórnast af ótta?  žér voru gefnir dómar svo žś lęršir aš gera žaš sama.  Hver og einn žarf aš koma auga į hvaš hann dęmir ķ fari annarra.  Vera mešvitašur um žį dóma og breyta žeim hluta sjįlfsins sem dęmir.  Hugmyndir žķnar hafa mótast ķ gegnum įhorf į sjónvarp (sem er talin naušsynleg innręting ķ almannažįgu).   Viš erum sķšan veršlaunuš meš afžreyingu svo viš rannsökum ekki veruleikan ķ kringum okkur.  Mešvitaš haldiš fįvķsum meš žeirri vissu aš viš óttumst hiš óžekkta. 

Viš viljum vera upplżst um višburši heimsins en erum fóšruš į įróšri.   Žér var gefin von um breytingar meš lżšręšislegum kosningum. En sś von hrundi žegar žś uppgötvašir aš öllum flokkum er stżrt af sömu hendi.  Žér var kennt af trśarbrögšum aš tilbišja guši utan sjįlfs žķn, įn žess aš gera žér grein fyrir aš žś hefur alltaf tilheyrt óendanlegri vitund alheimsins.  

Žś hófst lķfsgęšakapphlaupiš vegna žess aš annar möguleiki var akki augljós.  Viš vorum žjįlfuš til aš verša neytendur meš stöšugu auglżsingaįreiti um merkjavörur stórfyrirtękjanna.  Efnafręšiformślur eru į matsešli žķnum til aš gera žig mótękilegri.  Žś varšst óįnęgšur meš stöšu žķna en var sagt "aš lifa ekki um efni fram". 

Okkur var kennt aš gera lķtiš śr öšrum vegna žess aš žeir eru öšruvķsi.  Sem gerir okkur aušsęrš žegar sérstašan sem viš teljum einkenna okkur veršur fyrir įreiti aš sama toga.  Žį er sama neikvęša hegšunin endurtekin vegna žess aš viš kunnum ekki annaš en aš lįta kringumstęšurnar stjórna gešinu.   Ef žś vęrir ašeins fęr um aš skilja aš žaš er ekki til neitt gott eša slęmt ašeins skinjun hjartans fyrir žvķ hvaš er rétt. 

Žś lést fortķšina įkvarša nśtķšina og hefur įhyggjur af framtķšinni.  Jafnvel žó aš fortķš og framtķš séu ekki til, og žś hafir ašeins nśtķšina.  Aš lifa augnablikiš er žaš eina sem žś fęrš um rįšiš.  Žjóšarstolti var žér innrętt til aš einangra žig frį heiminum.  Žś einungis takmarkar žig meš žvķ aš setja gęšastašla.  Sannleikanum veršur aldrei svo aušveldlega fyrirkomiš ķ kassa. 

Er furša aš okkur finnist viš vera rugluš og įttavillt?  Meš valdi  hefur veriš unniš höršum höndum aš žvķ aš telja žér trś um aš žś hafir ekkert vald, enga stjórn.   En žetta er allt sjónhverfing, eftir aš žś hefur einu sinni įttaš žig į hvaš žś bżrš yfir miklum mętti muntu aldrei aftur vinna gegn sjįlfum žér.  Allt sem žś žarft aš gera er aš muna eftir žvķ hver žś ert, aš žś ert sama sįlin og fęddist fyrir öllum žessum įrum.  Sama sįlin žó tķmi innręttra skilyrša hafi huliš skynjun žķna móšu.  Eins og Bill Hicks sagši; "Žś ert ķmyndun žķn sjįlfs". 

Svo hver viltu vera?  Žitt er vališ svo byrjašu į aš trśa.  Viš komum öll frį sama uppruna og erum eitt.   Žś įttar žig į žessu žegar merkimišarnir sem žś gefur passa ekki lengur. 

Žś varst fęddur frjįls og munt deyja frjįls.  En muntu lifa frjįls?  Vališ er žitt.  Žś ert hinn óendanlegi möguleiki. 

Endursagšur texti af youtube myndbandi. 

 

http://www.youtube.com/watch?v=SipVykiE6mY&feature=player_embedded


Innsęi hjartans.

Sagt er aš menntakerfi nśtķmans komi aš uppistöšu til frį Prśssnesku kerfi 19. aldar kerfi sem var ętlaš aš bśa til gott starfsfólk og hlżšna hermenn.  Starfsfólk sem fylgir fyrirfram gefnum ferlum sem leiša til įkvešinnar nišurstöšu.  Framśrskarandi nemendur žessa kerfis eru nęr žvķ undantekningarlaust veršlaunašir, meš vinnu viš aš višhalda žeim gildum sem kerfiš hefur innrętt og auka žannig skilvirkni žess.

Nś mį ętla aš žekkingu mannsins hafi fleytt žaš mikiš fram aš augljósar rökvillur kerfisins hafi veriš leišréttar.  En er žaš svo?  Heimurinn situr t.d. uppi meš peningakerfi sem er byggt upp į žeirri stašreynd aš lįnuš eru veršmęti ķ formi peninga sem aldrei voru til sem raunveruleg veršmęti og af žeim eru innheimtir vextir.  Hin višurkennda žekking gengur śt į aš žessu kerfi verši višhaldiš meš öllum tiltękum rįšum.  Aš öšrum kosti er okkur sagt aš samfélagiš hrynji  meš tilheyrandi hörmungum. 

Skortur į frjįlsri hugsun skólakerfisins hefur leitt til žess aš fólk er tilbśiš til aš gefa stjórnvöldum sķfellt meiri völd ķ lķfi sķnu.  Vegna žess aš žvķ hefur veriš innrętt aš žaš bśi ekki yfir nęgilegri  fęrni til aš rįša viš eigiš lķf ķ flóknu kerfi sem byggir į sķaukinni skuldaįnauš.  Žess ķ staš er okkur ętlaš aš vęnta žess aš stjórnvöld leysi vandamįlin.  Meš žessum hętti framseljum viš frelsi okkar til stjórnvalda nśtķmans sem hafa sannaš sig ķ žvķ aš vera verkfęri fjįrmįlakerfisins aš vösum almennings sem aldrei fyrr.

Hagfręšingar menntakerfisins eru geršir aš rįšherrum, jafnvel eftir aš žeir talandi į torgum hafa gefiš almenningi von meš žvķ aš tjį sig śt frį innsęi hjartans.  Žegar kemur aš völdunum tekur įbyrgšartilfinning viš og menntun rökhyggjunnar er notuš til aš višhalda kerfi skuldaįnaušar og vonleysis.  Žetta er sennilega gert ķ góšri trś um aš verša aš gagni meš menntun sinni, en žegar kemur aš žvķ aš endurreisa kerfi sem sligast hefur undan skuldum er langsótt aš sannfęra hjartaš um aš auknar skuldi séu besta lausnin.  Žannig er fortķšar žekking rökhyggjunnar sett ofar visku hjartans. 

Žś įtt žér engan lķkan, vertu einstakur.  Į alltaf viš.  Žaš er aldrei eins mikilvęgt aš lįta sérstöšu sķna rįša eins og į krepputķmum.  Žś ert einstakur og meš sérstöšu žinni losar žś žig viš samkeppni.  Kreppa er oft ekki annaš en hörš samkeppni um fįnżta hluti žar sem glķman snżst um aš komast af į öšru en sköpunarmętti eigin sérstöšu. 

Višurkennd žekking, ž.e.a.s. menntun tekur lķtiš tillit til sérstöšu einstaklingsins.  Menntun gengur śt į aš žjįlfa rökhugsun eftir įkvešnum fyrirfram gefnum leišum, fremur en aš efla sköpunargįfu og frumkvęši.  Žessi tegund žekkingar hefur margoft veriš til mikilla hindrana fyrir samfélagiš og er oftar en ekki notuš til aš halda einstaklingnum innan vissra višurkenndra marka, burtséš frį augljósum villum.   

Sem einfalt dęmi mį nefna hversu lengi haldiš var fram aš jöršin vęri flöt og hversu illa Galileo gekk aš koma žeirri žekkingu į framfęri aš jöršin snerist ķ kringum sólina, ķ óžökk akademķskrar žekkingar žess tķma.  Žannig mį sjį aš žekking sem ašlöguš er aš fyrirfram gefnum kenningum žarf ekki aš vera rétt.  Sannleikurinn getur veriš margbreytilegur eftir žvķ frį hvaša sjónarhorni hann er skošašur.  Nżju föt keisarans eru annaš dęmi um žaš. 

"Love is all you need" sagši nżi borgarstjórinn ķ Reykjavķk, vonandi aušnast honum aš lįta hugsun hjartans rįša.  Žegar hugsanir hjartans tengjast  žeirri skapandi hugsun, sem viš köllum Guš, įkvaršar hśn hvaš žęr skapa.  Žaš skķrir hvers vegna jįkvęšar hugsanir, bęnir, trś og sköpunargįfa er naušsynleg žegar nżjum markmišum skal nįš sem boša raunverulegar breytingar. 

Listin aš lifa felst ķ aš nżta hugrekki og sköpunarkraft įn žess aš ganga į rétt annarra, en žvķ betur sem hverjum og einum tekst upp ķ žvķ efni žeim mun meira mun hann uppskera.  Žaš aš lifa ķ fullu samręmi viš eigiš hjarta, er aš gera öšrum žaš sem žś vilt aš žeir geri žér, ef žś vęrir žeirra sporum.  Hversu erfitt sem žaš kann aš reynast.

Žaš er aldrei of seint aš endurheimta fjįrsjóš barnshjartans žvķ hann bżr innra meš hverjum manni.    žaš sem hverjum og einum finnst skemmtilegt og įhugavekjandi, į hvaša sviši sem er, žar er sį fjįrsjóšur sem honum er ętlaš aš eignast. 

Matt  7.12  Allt sem žér viljiš, aš ašrir menn gjöri yšur, žaš skuluš žér og žeim gjöra. 


Trś og trśarbrögš.

Žaš getur veriš vandkvęšum bundiš aš stašsetja sķna trś.  Į tķmabili var ég frįhverfur trśarbrögšm og taldi mig jafnframt trślausan.  žegar svo var komiš jafngilti žaš vonleysi, djśpt sokknu ķ alkahólisma.  Lengi eftir aš ég hafši kynnst AA žvęldist žrjóskan viš aš višurkenna  handleišslu Gušs fyrir raunverulegum įrangri.  Fyrstu sex įrin var gangan erfiš meš reglulegu nišurbroti. "Viš fórum aš trśa, aš ęšri mįttur gęti gert okkur heilbrigš aš nżju" ; įtti  ekki viš mig.  Stašfesta trśleysis mķns var įlķka rökföst og bókstafstrś.  Žegar óttinn og vonleysiš var oršiš žrśgandi laust nišur hugsuninni, hverju hef ég aš tapa žó svo ég trśi, hverjum žarf ég aš gera reikningskili? 

Trśarbrögš og trś eru ekki žaš sama.  Ķ trśarbrögšunum getur einstaklingurinn stašfest og eflt sķna trś sem er honum naušsynleg til aš draumar hans nįi fram aš ganga, ķ žeim mį finna žau lögmįl sem gilda til aš honum farnist vel s.s žś skalt gera öšrum žaš sem žś vilt aš žeir geri žér.  Flest trśarbrögš byggja į reynslu og vitneskju sem safnast hefur saman ķ gegnum aldirnar, en trśin sjįlf byggir į framsżni ķmyndunaraflsins og traustinu į aš hjartaš hafi į réttu aš standa.  Sį sem er algerlega trślaus gęti varla fariš śt ķ bśš til aš kaupa mjólk žvķ hann tryši tępast aš hann fengi hana žar.  Trśin er žannig samofin daglegu lķfi ķ žvķ smęsta.

Žaš mį žvķ vissulega spyrja hvort trśarbrögš séu ekki óžörf, hvort trśin į ķmyndunarafliš og innsęji hjartans sé ekki nęgileg fyrir hvern og einn til aš komast vel af ķ žessum heimi?  Og hvort trśarbrögšin séu ekki bara gamlar kreddur sem žvęlist meira fyrir en verši til gagns?

Kannski į žaš sama viš um trśarbrögšin og slökkvilišiš .  Ef žaš kviknar ķ hśsi og žaš kemur į mettķma, meš vatnsbķl, dęlur og slöngur, slökkvilišsmennirnir rśllar śt slöngunum og tengja žęr fumlaust viš slökkvibķlinn setja kraftmiklar dęlurnar ķ gang, dęla į eldinn og slökkva hann įšur en hann veldur verulegu tjóni, vęri žaš ašgerš sem hęfši staš og stund.  En ef aš žś sętir ķ mestu makindum heima ķ stofu viš aš lesa helgarblašiš og slökkvilišiš kęmi og višhefši sömu fumlausu vinnubrögšin og byrji aš dęla vatni upp um alla veggi ķ ķbśšinni žar sem vęri enginn eldur, myndi žaš varla flokkast undir annaš en algjört rugl.

Žvķ er réttmętt aš spyrja hvort trśrbrögš heimsins séu ekki tķmaskekkja.  Žau viršast oftar en ekki vera sett fram viš ašrar ašstęšur og ašra žekkingu en til er ķ dag, hafa žar aš auki veriš notuš til aš ala į miklu óumburšarlindi mešal menningarheima og ķ flestum styrjöldum sögunnar hafa trśarbrögš įtt sinn sess.  Eins geta trśarbrögšin veriš jafn naušsynleg og slökkvilišiš, žaš er gott aš žekkja til žeirra žegar į žarf aš halda.  Žó trśarbrögš hafi  veriš notuš til aš ala į sundurlindi og réttlęta ill verk ętti ekki aš dęma žau śt frį žvķ.  Öll trśarbrögš benda til hins sama; Gušs.  Öll veršskulda žau sömu viršingu.  Hver sem velur tiltekna trś er aš velja sameiginlega ašferš tilbeišslu og bošunar fagnašarerindis.  Žrįtt fyrir žaš er hver einstaklingur ašeins įbyrgur fyrir sķnum geršum į žeirri vegferš, og hefur jafnframt engan rétt į aš kasta af sér įbyrgš į eigin įkvöršunum ķ nafni trśar.

Žaš ętti ekki aš vera ofviša ķmyndunarafli neins aš hefja augu yfir veraldlega misnotkun trśarbragša.  Horfa ķ trś til Gušs, žašan sem žś komst, og žašan sem žś aš lokum snżrš.  Žvķ trśin bjargar frį örvęntingu, trśin léttir af įhyggjum, trśin fęrir friš ofar öllum skilningi, trśin gefur allan styrk.  Trśin fęrir nżjan žrótt, undursamlegan friš og ęšruleysi. Meš skylmingum rökfręšinnar er hęgt aš afsanna tilveru žess Gušs sem trśarbrögšin boša og fį nišurstöšu sem snertir ekki hjarta nokkurs manns.  Žannig vęri hęgt į endanum aš sitja uppi meš spurninguna "hvaš er lķkt meš krókódķl?" og svariš "hann getur hvorki hjólaš".

Mitt öflugasta vopn er žögul bęn.  -Mahatma Gandhi

 

 


Sjónhverfing rökhyggunnar.

Žau eru fimm skilningsvitin sem viš notumst viš ķ okkar daglega lķfi, sjón , heyrn, snerting, bragš og lykt.  Žessi skilningsvit er okkur innrętt aš styšjast viš ķ gegnum lķfiš.  Innrętingin kemur ķ formi uppeldis og menntunar.  Žar sem kennt er aš foršast mistök fortķšarinnar.  Žvķ mį segja aš menntun sé fortķšar vķsindi, žar sem flestum spurningu er svaraš; svona hefur žetta veriš.  Žannig hefur nśtķšin oršin til fyrir žekkingu fortķšarinnar og framtķšin žegar įkvöršuš į žeim grunni įn žess aš viš fįum miklu um rįšiš.

Ef viš ętlum aš komast śt fyrir kassann sem skilningsvitin fimm hafa sett okkur ķ žį veršur aš seilast fram į viš eftir hinu óžekkta.  Gera žaš sama og barniš, treysta į innsęi hjartans.  Spyrja spurninganna vil ég hafa žetta svona, žarf žetta aš vera svona?  Svariš hlżtur aš verša okkur ber aš leita, annars veršur lķfiš byggt į reynslu sem er ekki annaš en sjónhverfing lišins tķma.  Röghyggja sem byggir į fortķš er ekki leitandi vķsindi.  Žeirri žekkingu mį lķkja viš börn ķ feluleik sem leita ašeins į fyrirfram įkvešnum stöšum vegna žess aš į žeim stöšum hefur leikfélaginn fališ sig į įšur.

Žegar barniš leitar ķ feluleik į žekktum stöšum er žaš ekki vegna žess aš žaš hafi ekki hugmyndaflug til aš leita ķ hinu óžekkta, heldur er žaš vegna žess aš žaš hefur hlotiš hól fyrir aš lęra aš leita ķ hinu žekkta og finna, žannig er žvķ innrętt ķ gegnum uppeldi og menntun.  Barniš trśir ekki į karlinn ķ tunglinu vegna žess aš žvķ hefur verš innrętt aš žar sé hann, barniš veit aš karlinn bżr ķ tunglinu žar til žvķ er sagt aš vera ekki aš žessu bulli, žannig er ķmyndunarafl draumanna į svipstundu aš engu gert.

Menntun ķ formi fortķšar vķsindia veršur til žess aš margt af žvķ sem įšur var višurkennt er oršiš framandi eša jafnvel óžekkt.  Žaš breytir ekki žvķ aš žaš er til stašar žó svo aš skinjun  skilningsvitana fimm nį ekki til žess.  Žvķ er kenning Krists ķ fullu gildi "hver sem tekur ekki viš Gušs rķki eins og barn mun aldrei inn ķ žaš koma".  Žrįtt fyrir žessa mešfęddu vitnesku hefur innręting heimsins gengiš śt į aš aftengja traust barnsins į innsęi hjartans.

Lķfiš er sigling žar sem ķ straumröst kjölfarsins er afrakstur žeirrar orku sem žegar hefur veriš notuš og reynd.  Ef lķfiš į ašeins aš vera til aš nżta žį fortķšar reynslu ķ formi innrętingar munum viš ekki nį aš uppfylla žrįna eftir žvķ upplifa okkur sem žęr orkumiklu og skapandi verur sem viš komum ķ žennan heim til aš verša.  Heldur munum viš upplifa vonbrigši gęrdagsins žegar viš steytum į žeim skerjum sem framundan eru vegna žess aš viš höldum aš viš getum stżrt bįtnum best meš žvķ aš rżna ķ kjölfariš.

Jesś sagši:Lukas 11.9  "Bišjiš, og yšur mun gefast, leitiš, og žér munuš finna, knżiš į, og fyrir yšur mun upplokiš verša."

 


Listn aš velja.

Vestręn menning hefur innrętt okkur gildi žess aš velja og hafna, ekki einungis aš velja žaš góša, heldur einnig aš berjast gegn hinu illa.  Hversu samofiš žetta er oršiš daglegu lķfi mį sjį ķ fyrirbyggjandi leit sjśkdóma, barįttuna gegn eiturlyfjum, strķši gegn hryšjuverkum ofl. ofl..  Hugsanlega gęti žessi athygli į höfnun žess illa leitt til žess aš viš eigum eftir aš upplifa loka strķšiš gegn strķšinu.

Eftir žvķ sem ég hugsa lengur um lögmįl lķfsins veršur mér sķfellt ljósara aš ég get ašeins vališ, ég get engu hafnaš.  Žegar ég hef vališ aš hafa "fyrirbyggjandi" įhyggjur af heilsuleysi og fjįrhagsvanda er stutt ķ aš heilsuleysi og fjįrhagsvandi verši sį veruleiki sem ég upplifi.  Meš žvķ aš velja žaš aš hafna žvķ slęma beini ég athyglinni aš žvķ sem ég óttast, og hef žar meš vališ óttann viš žaš slęma.

Žvķ veršur žaš sķfellt ljósara hversu miklu mįli žaš skiptir aš hverju ég beini athyglinni, um hvaš er hugsaš.  En hvernig getur nokkur mašur stjórnaš hugsunum sķnum?  Sem kvikna ķ raun utan hans sjįlfs og koma til hans sem straumur frį hinu óendanlega.  Er hęgt aš snśa viš hugsunum sem kvikna vegna óttans viš žaš slęma?  Eša į mašur kannski ekki aš berjast gegn žeim?

Žaš er erfitt aš stjórna uppsprettu hugsananna jafnvel eftir aš hafa uppgötvaš hvaš žaš er ķ umhverfinu sem hefur mest įhrif į hugann.  Žar er um margt aš ręša, s.s. vinnuįlag,  samskipti viš ašra, fréttaflutningur fjölmišla osfv.  Žaš er ómögulegt aš snśa viš slęmri hugsun eftir aš hśn hefur kviknar, en žaš mį reyna aš setja ašra betri ķ stašinn.  Žaš er vonlķtiš aš berjast gegn hugsunum um hiš slęma eftir aš žęr hafa nįš tökum į huganum, fyrir žeim getur reynst best aš gefast upp og bišja blessunar ęšri mįttarvalda.

Žaš getur virst mótsögn aš gefast upp fyrir erfišleikunum og hefur reynst žverhaus eins og mér torskiliš, sem žarf alltaf aš hafa į réttu aš standa .  Bśandi aš žeirri reynslu aš vera alkahólisti ętti žaš aš vera aušskiliš hvaš mikilvęgt er aš višurkenna vanmįtt.  Alkahólismi kenndi mér aš ašeins ein leiš er fęr gagnvart įfengi, aš gefast upp.   Žó ég viti hvernig lögmįliš virkar hefur žaš ekki reynst sjįlfgefiš aš nżta žessa vitneskju viš önnur višfangsefni.  

Mašurinn hefur žaš val aš beina huganum aš žvķ jįkvęša og upplifa žaš um leiš meš tilfinningu hjartans.  Žaš aš ętla aš berjast gegn žvķ neikvęša beinir athyglinni aš žvķ neikvęša og žannig aš upplifa neikvęša tilfinningu.  Žaš er miklu aušveldara aš komast aš žvķ góša meš žvķ aš velja jįkvęša hugsun, heldur en aš aš dęma um žaš vonda til aš komast žangaš sem mašur vill.  Rįšiš er aš bišja žess sem mótdręgt er blessunar, žaš er nefnilega ekki hęgt aš blessa og dęma samtķmis.

 Matt. 7,1;  Dęmiš ekki, svo žér veršiš ekki dęmdir.  Žvķ meš žeim dómi, sem žér dęmiš, munuš žér dęmdir, og meš žeim męli, sem žér męliš, mun yšur męlt verša.

 

 


Veršur 2012 įriš sem kęrleikurinn tekur viš af óttanum?

Žaš er aš verša vaxandi mešvitund į jöršinni fyrir žvķ aš margir hlutir eru ķ raun ekki eins og žeir hafa virst vera, og aš svo hafi veriš um langan tķma.  Opinberun leyndamįla er į įšur fordęmalausum męlikvarša.  Į internetinu er hafsjór upplżsinga sem fram til žessa hafa veriš į fįrra vitorši.  Vķsindamenn eru m.a. farnir aš rannsaka žįtt hugans og mannlegra tilfinninga til lękningar sjśkdóma. Vķsindasamfélagiš mun smįtt og smįtt samžykkja stašreyndir sem įšur hafa veriš flokkašar sem "hókus pókus".   Framundan eru bjartir og spennandi tķmar.

Žęr tilfinningar sem stjórna huganum eru ķ megin atrišum tvęr, įst og ótti.  Óttinn er ešlislęgur, nįtengdur afkomu.  Undanfarin įržśsund hefur hann veriš talinn fyrirhyggja, skynsemi sem hefur žróast meš mannkyninu og hefur komiš žvķ į žann staš sem žaš er s.b. žróunar kenningu Darwins sem hefur veriš sett į stall sem hinn rökrétti sannleikur.   Žeir hęfustu komast af, žar sem eins mį segja aš žeir óttaslegnustu komast lengst.  Óttinn hefur jafnframt veriš žaš afl sem hefur takmarkaš einstaklinginn mest, ķ žvķ felst žversögnin og togstreytan.

Margt bendir til aš nś séu tķmans lögmįl aš breytast, žróunar ferli óttans sé komiš į endastöš.  Hann er ekki naušsynlegur lengur til aš komast af hann er ķ raun oršinn žaš afl sem leišir til tortķmingar.   Nżr veruleiki mun taka viš, veruleiki kęrleikans žar sem skynsemin bżr viš allsnęgtir.  Įrtališ 2012 er oft nefnt ķ žessu sambandi sem upphaf žessara nżju tķma Žekkingar sem alltaf hefur lifaš meš mönnunum og hver einasta manneskja finnur ķ hjarta sķnu.

Žaš er sama hvar fólk bżr į jöršinni, Žegar žaš brżtur til mergjar hvaš žaš vill gera viš lķf sitt koma oftast upp sömu fjögur gildin.  Fólk vill heilbrigt lķf, žaš vill vera hjįlpsamt, žaš vill getaš elskaš og žaš vill lifa ķ sįtt og samlindi viš ašra.  Til žess aš uppfylla žessi gildi žarf aš kvešja óttann, žaš veršu  aldrei hęgt aš vķgbśist til aš verja kęrleikann.

Sagan segir okkur aš viš lifum tķma žekkingar og frelsis sem aldrei fyrr, en žegar betur er aš gįš hefur aldrei fariš meira af auši og žekkingu heimsins ķ vķgbśnaš.  Fjölmišlar og jafnvel trśarbrögš hafa veriš notašir til aš sannfęra okkur um aš einungis meš žvķ aš vķgbśast getum viš variš gildi frelsis og žekkingar.  Til aš verja žessi gildi hafa strķšshörmungar, hungur og fįtękt stórs hluta mannkyns veriš talin įsęttanlegur fórnarkostnašur.

2012 veršur įriš sem himintunglin verša stöšu sem ekki hefur komiš upp ķ žśsundir įra, nżtt tķmaskeiš hefst.  Žaš veršur alltaf erfišara og erfišara aš réttlęta strķš til aš varšveita frišinn, sś sjónhverfing stenst ekki lengur.  Žess vegna getur įriš 2012 oršiš įriš sem markar upphaf nżrra gilda.  Endaloka óttans sem naušsynlegs afls viš aš komast af og upphaf nżs tķma frelsis og allsnęgta žar sem kęrleikurinn veršur afliš sem stjórnar huganum.

 

Okkur ber aš verša žęr breytingar sem viš viljum sjį ķ heiminum.  -Mahatma Gandhi.


Įst og ótti. (seinni hluti)

Žęr tilfinningar sem stjórna huganum eru ķ megin atrišum tvęr, įst og ótti.  Žegar óttinn er rįšandi er egóiš viš völd, oftast tengt framtķšar hugsżn eigin afkomu. 

Undanfarin įrhundruš hefur óttinn, undir rós, veriš talinn fyrirhyggja, skynsemin sem hefur žróast meš mannkyninu og hefur komiš žvķ į žann staš sem žaš er dag.  Žeir hęfustu komast af.

Žegar athyglin er į óttanum, mun ótakmörkuš óttauppspretta veraldarinnar fóšra hann.  Óttinn takmarkar framför persónuleikans og fjötrar.

Óttinn er ešlileg tilfinning, en sem langvarandi lķfsmunstur, er hann lamandi.  Raunsęr ótti (s.s. varśš) sem žjónar žeim tilgangi aš komast af į t.d. lķtiš skylt viš žaš hugarvķl sem orsakar andleg vandamįl.

Félagslega žóknanlegur ótti er samžykktur sem ešlilegt lķfsmynstur.  Undirstaša gangverks óttans į sinn dżrslega uppruna ķ ešlinu viš aš komast af, sem innbyggt er ķ manns heilann.

Aš losna frį neikvęšum tilfinningum óttans er lķkt og aš vinna sig frį öšrum neikvęšum višhorfum eša įstandi.  Ašferšin er aš leyfa óttanum aš koma óheftum fram og vinna meš hverja birtingarmynd fyrir sig.

Einföld tękni er t.d. "Og hvaš žį?"  Meš žeirri ašferš eru ótta įstęšurnar einangrašar meš afleišingum žess sem óttast er aš kunni aš gerast.

Sem dęmi:  "Ég er hręddur um aš ég muni missa vinnuna."  "Og hvaš žį?"  "Žį mun ég ekki hafa neina peninga."  "Og hvaš žį?"  "Žį munum viš missa hśsiš."  "Og hvaš žį?"  "Žį munum viš ekki eiga neitt heimili lengur,"  "Og hvaš žį?"  "Žį munum viš sennilega ekki heldur eiga peninga fyrir mat, viš gętum soltiš."  "Og hvaš žį?"  "Žį munum viš verša veik og deyja."

Hver afleišing óttans er žannig einangruš meš annarri žangaš til aš framrįs óttans lķkur, eins og alltaf, meš lķkamlegum dauša.  Athyglisvert er aš "nįlęgš daušans" er sś reynsla sem kemst nęst žvķ aš śtrżma óttanum viš daušann.

Nęstum allar félagslegar, sįlfręšilegar og lķkamlegar óttaafleišingar eru ómešvitaš einungis ķtarlegar śtskżringar į óttanum viš daušann, žar sem žęr allar eiga uppruna sinn.  Žaš gęti samt tekiš mķnśtur, eša klukkustundir, daga, eša jafnvel lengri tķma aš fara ķ gegnum allar skelfingarnar.

Aš endingu, žegar daušinn hefur veriš samžykktur og afhentur Guši, mun broddur óttans missa bitiš.  Frišur getur oršiš afleišing uppgjafar fyrir žeim óhjįkvęmileika lķfsins sem daušinn er.  Allur ótti er žvķ afurš žess hluta sjįlfsins sem tekur miš af žvķ efnislega.

Žessi pistill er aš stórum hluta byggšur į texta David R Hawkins.

Lukas 21.34  "Hafiš gįt į sjįlfum yšur, aš hjörtu yšar žyngist ekki viš svall og drykkju né įhyggjur žessa lķfs"...

 


Įst og ótti. (fyrri hluti)

Žęr tilfinningar sem stjórna huganum eru ķ megin atrišum tvęr, įst og ótti.  Žegar kęrleikurinn er rįšandi sem višvarandi jįkvęš tilfinning til įhrifa ķ samfélaginu, eikur hann sameiginlega vitund.  

Kęrleikurinn er óhįšur gęšastöšlum, įn allra fyrirvara, mótsagna eša stóryrša, hann veršur ekki męldur. Leiš kęrleikans er fyrirgefning, viljinn til aš lįta af skilyršum fortķšarinnar og hętta aš lķta į skošanir annarra sem óįsęttanlegar.

Įst eins og hśn er tślkuš ķ fjölmišlum auglżsingasamfélagsins....er ekki sį kęrleikur sem hér er įtt viš.

Sś įst sem žar er vķsaš til lżsir oftast örvandi tilfinningaįstandi, ķ bland viš lķkamlegt ašdrįttarafl, yfirrįša, fķknar, kynörvunar og nżjabrums.

Sį kęrleikur er oftast viškvęmur, flöktandi og fölnar fljótt ķ fašmi hinna żmsu skilyrša.

Žegar į bjįtar lętur sś įst oft ljós undirliggjandi reiši og įnauš sem falin hefur veriš į bak viš grķmuna.

Įst sem aušveldlega getur snśist ķ hatur er meira byggš į fķkn eša vanabindandi tilfinningasemi fremur en sönnum kęrleika.

Sennilega var aldrei raunveruleg įst ķ slķkum samskiptum, žvķ hatur lyktar af sęršu stolti en ekki kęrleika.

Sś įst sem hér er vitnaš til er višvarandi tilverustig žar sem fyrirgefning, alśš og samhjįlp er leišin til aš tengjast heiminum.

Kęrleikurinn er ekki vitsmunalegur og veršur žvķ hvorki menntašu né męldur.  Kęrleikurinn į bśstaš sinn ķ hjartanu.  Hann hefur getuna til aš örva sįlir og laša fram žaš besta vegna sķns hreina tilgangs.

Žessi pistill er aš stórum hluta byggšur į texta David R Hawkins.

 

Matt  7.12  Allt sem žér viljiš, aš ašrir menn gjöri yšur, žaš skuluš žér og žeim gjöra.

 


Ótakmarkašur kęrleikur.

Žegar kęrleikurinn er rįšandi sem višvarandi jįkvęš tilfinning til įhrifa ķ samfélaginu, veršur hann aš framlagi sem eikur sameiginlega vitundar alls mannkyns.

Žetta gerir naušsynlega eftirgjöf į žeirri tślkun aš įstin endurspegli ašeins jįkvęš tengsl, meš žesskonar eftirgjöf veršur kęrleikurinn allt umfašmandi afl ķ aš samstilla lķf mannanna į sameiginlegri vegferš žeirra ķ lķfinu, fremur en sem sérstök tilfinning sem greinir į milli.

Žar sem kęrleikur veršur ekki męldur ķ magni tilfinninga heldur ašeins sem tjįning žess kjarna aš "óveršskuldašir" eru jafnframt elskašir og žannig ekki greint į milli hvers og "eins". Kęrleikurinn sem form į sér žannig tilveru įn žess aš krefjast af "öšrum" aš til móts viš hann sé komiš meš tjįningu eša endurgreišslu.

Kęrleikurinn er óhįšur gęšastöšlum, įn allra fyrirvara, mótsagna eša stóryrša, hann veršur ekki greindur meš lķnuritum hann er ómęlanlegur. Lykillinn aš žvķ  aš elska skilyršislaust er viljinn til aš yfirgefa eyšileggjandi skilyrši śr reynslu fortķšarinnar og hętta aš lķta į skošanir annarra sem óįsęttanlegar.

Meš žvķ aš vera fśs til fyrirgefningar og eftirgjafar eigin skošana veršur til nżtt samhengi, žar sem yfirgefnar eru takmarkandi, undirliggjandi og sjįlfhverfar hugsanir sem hafa oršiš til vegna sjįlf gefinna einkahagsmunum sem ķ blindni sinni hafa hindraš andlega framför.

Meš įsetningi og mešvitund er hęgt aš breyta skynjuninni į valkostunum tveim, gott / slęmt ķ vitundina um "ęskilegt" į móti "óęskilegu" eša jafnvel bara ęskilegt eša minna ęskileg.

Fyrirgefningin į uppsprettu sķna ķ viljanum til aušmżktar, viljanum til aš gefa eftir ķ heiminum og lįta atburšarįsina aš vilja Gušs. Meš žvķ aš afhenda ķ einlęgni beišni til heilags anda um kraftaverk, meš óskinni um aš losna viš skynjanir sjįlfsins um įvinning og žaš hvaš telst opinber sannleikur.

Hugtakiš óskilyrt įst er oftast samhliša endursköpun; tķma, stašar og tilgangs, og žaš er bókstafleg upplifun hugtaksins ķ gegnum notkun sem  umbreytir žvķ ķ sjįlft sig.

Žessi texti er endursögn į texta David R Hawkins, ekki bein žżšing. 

 

Losašu um tök eigingirninnar.  Lįttu af žeirri sjįlfselsku aš žurfa aš hafa į réttu aš standa.  Žegar žś ert ķ mišri deilu, žį spuršu žig:  Hvort vil ég hafa rétt fyrir mér, eša vera hamingjusamur?  Žegar žś velur glašvęru, įstśšlegu og andlegu afstöšuna, veršur žaš smböndum žķnum og įformum til styrktar.  -Wayne Dyer.

 

 


Sjįlfsmynd.

Sjįlfsmynd skiptir miklu mįli, sś mynd sem hver og einn hefur af sjįlfum sér og gefur śt į viš ķ samskiptum viš ašra.  Sagt er gefšu bros ķ amstri dagsins; Žaš kostar ekkert en įvinnur mikiš. Athöfnin ein aš brosa kemur į af staš jįkvęšu ferli, viš žaš er andlitiš sett ķ uppörvandi stellingu og žegar hugur fylgir einnig athöfnin aš brosa er um sęlu tilfinningu aš ręša.  Bros er einnig įhrifamesta og ódżrasta lżtaašgeršin.  Žaš aš huga aš öndun, gęta aš mįlfari, tala rólega įsamt žvķ aš brosa skiptir allt miklu mįli samfara jįkvęšum hugsunum.

Vertu žvķ mešvitašur um hvaš lķkamleg hegšun gerir fyrir hugann.  Ef žś ert hnķpinn og žreytulegur mun hugurinn verša žaš og öfugt. Lįttu huga og lķkama vinna saman.  Žaš aš ganga reistur, tala af  įhuga, draga djśpt andann, allt hefur žetta įhrif į sjįlfsmyndina. Žeir sem hafa t.d. byrjaš aš reykja geršu žaš af žvķ aš žaš var töff, žeir upplifšu žannig sterkari sjįlfsmynd og sķšast en ekki sķst aš žeim fór ljótlega aš lķša vel meš draga djśpt andann og lįta reykinn lķša frį sér į rólegri śtöndun.

Ein af įstęšunum fyrir bęttri lķšan er aš meš žvķ aš reykja er aš meš žvķ dżpkar andardrįtturinn.  Meš djśpum andardrętti nęst mikil sśrefnisinntaka sem fer śt ķ blóšiš.  En byrjašu samt ekki aš reykja vendu žig į aš taka andann djśpt, slaka į og finna hvaš žaš gerir. Ein įhrifamesta ašferšin viš aš breyta tilfinningasvišinu er hvernig žś beitir lķkamanum, andar og talar. Žessa ķmynd markašssetti tóbaksišnašurinn fyrir sķna vöru, ķmyndin er ķ fullu gildi žó svo aš engin deili um skašsemi reykinga.

Žś berš žig allt öšruvķsi ef žś ert leišur og žreyttur heldur en žegar žś ert fullur af įhuga og orkan flęšir um žig. Žaš aš draga djśpt aš sér andann reisir lķkamann og gefur blóšinu vęnan skammt sśrefni, sem streymir um lķkama žinn, upp til höfušsins. Vendu žig į aš draga andann djśpt nokkrum sinnum yfir daginn, besta ašferšin er samhliša lķkamlegri hreyfingu žar sem žś ert mešvitašur um hvaš žś ert aš gera fyrir sjįlfsmynd žķna. Žś ert žaš sem žś hugsar og meš žvķ aš bera žig hraustan og įhugasaman veršuršu hraustur og įhugasamur. 

Hin sanna fullkomnun felst ekki ķ žvķ sem mašur hefur, heldur žvķ sem mašur er. 

Eigi skaltu haltur ganga į mešan bįšir fętur eru jafn langir.  -Ķslenskt spakmęli.

 


Vonbrigši tilheyra fortķšinni.

Óttinn viš vonbrigši getur lamaš framtaksemi  sem veršur til žess aš viš sleppum žvķ aš framkvęma žaš sem viš žurfum til aš öšlast žaš sem viš žrįum vegna hręšslunnar viš aš lenda ķ verri ašstęšum en viš erum.  Ein stęrsta breytingin sem viš getum gert ķ lķfi okkar, sem fęr okkur til aš taka įkvaršanir og framkvęma okkur til gagns, er žaš aš gera okkur grein fyrir hvaš žaš er sem viš tengjum įnęgju og hvaš viš tengjum viš sįrsauka.  Gera okkur skżra grein fyrir aš vonbrigši žurfa ašeins aš tilheyra fortķšinni.

Mundu aš allar hugsanir munu hafa įhrif į lķf žitt.  Žó žęr viršist vera lķtilsveršar žį skaltu vera mešvitašur um aš žęr munu hafa įhrif.  Stjórn žķn į hugsunum žķnum mun įkvarša örlög žķn, žau eru žvķ ķ žķnum valdi.  Eitt žaš mikilvęgasta er aš tengja vellķšan viš hugsanir.  Žaš er t.d. žess vegna sem eiturlyf eru algeng, žaš er ekki vegna frįbęrrar markašssetningar eša aušvelds ašgengis, žaš er vegna žess aš žau veita vellķšan į augnabliki, allt sżnist mögulegt.  En žvķ mišur veita vķmuefni falska vellķšan og verša oft orsök mikils sįrsauka.

Ķmyndašu žér hugann sem mp3 spilara žś getur rįšiš hvort žś spilar sorgarsöngva eša söngva um hamingjuna og lķfiš.  Žś ręšur hvernig lögum hlašiš er inn į mp3 spilarann, žaš sama į viš hugann.  Meš žvķ aš hlaša inn hugmyndum um kęrleika, hamingju og velgengni muntu koma žér upp hegšunarmynstri sem tileinkar sér žaš sem hlašiš er inn.  Geršu žér jafnframt grein fyrir tengingum žķnum viš sįrsauka, geršu ekki rįš fyrir aš sįrsauki fortķšarinnar endurtaki sig ķ framtķšinni.  Lįttu aldrei daginn ķ dag gjalda leišinda frį žvķ ķ gęr, nśtķš og framtķš eru aldrei jöfn fortķšinni.

Hugurinn er stöšugt aš verki, virkar žvķ eins og straumur.  Žaš sem žś hugsar mun streyma til žķn, ķ hugsunum felst žaš sem žś muntu öšlast efnislega.  Žaš er ekki alltaf einfalt aš halda huganum jįkvęšum žvķ aš fortķšin er vöršuš żmiskonar reynslu, žess vegna koma fljótlega upp ķ hugann allar įhyggjufullu įstęšurnar fyrir žvķ hvaš er ekki hęgt aš gera;  žaš žarf aš borga af lįnunum, bķlnum osfv..

Hugsašu žér žvķ lķfiš sem bįt sem er į siglingu, ķ kjölfarinu er straumur sem fjarlęgist fyrir aftan bįtinn.  Žaš sem fęr bįtinn til aš sigla įfram er vélarafliš sem beitt er ķ augnablikinu.  Straumurinn ķ kjölfarinu getur ekki siglt bįtnum įfram hann er ašeins sjónhverfing žeirrar orku sem žegar hefur veriš nżtt og ef žś įkvaršar stefnu bįtsins eftir kjölfarinu er eins vķst aš hann muni steyta į skeri.  Reynsla žķn og žaš sem žér hefur veriš sagt til žessa dags er fyrir aftan žig ķ straumi kjölfarsins og ef žś notar žaš til aš koma ķ veg fyrir aš žś öšlist žaš lķf sem žś žrįir, lifiršu vonbrigši gęrdagsins.

Žaš er ekki til neins aš hafa įhyggur af žvķ sem žś hefur ekki stjórn į; vegna žess aš žaš er ekkert sem žś getur gert ķ mįlinu.  Svo til hvers aš lįta įhyggurnar rįša för, žegar žęr koma ķ veg fyrir aš žś lifir drauminn. -Wayne Dyer.


Viš komumst eins langt og trśin.

Haltu žig ętķš viš markmiš žitt ekki gefast upp, settu daglega framtak ķ draum žinn.  Žaš sem kemur ķ veg fyrir aš draumar rętast er žegar žeir eru lagšir til hlišar vegna skorts į śthaldi.  Meš öšrum oršum skortur į stašfastri trś.

Žegar viš erum ķ kapphlaupi og markiš er ķ sjónmįli, er įlagiš į hjarta, taugar og vöšva ķ hįmarki.  Markmiš hugans veršur aš vera skżrt žegar ašeins lokaįtakiš er eftir.  Žeir hlauparar eru aumkunarveršir, sem hlaupa vel, fullir af kjarki og dug, žar til markiš er ķ sjónmįli en leyfa žį veikleika eša sérhlķfni aš nį į sér tökum.  Žeir munu aldrei vita, hve nęrri markinu žeir voru, hver sigurtilfinningin er.

Bišjum žvķ um trś, eins og žyrstur mašur bišur um vatn ķ eyšimörkinni.  Geršu žér grein fyrir hvaš žaš er mikils vert aš eiga fullvissuna um aš trśin mun aldrei bregšast.  Vertu eins öruggur ķ trśnni og meš andardrįttinn.  Efldu trśna meš daglegri bęn og hugleišslu į mešvitašan hįtt.  Žig mun ekki vanhaga um neitt, vegna žess aš žś hefur allt sem žarf.  Okkur brestur oftast ķ versta falli, trś til aš vera viss um aš viš bśum viš allsnęgtir.  Žvķ erum viš svo oft eins og rķksmanns börn, sem sitjum tötrum vafin innan um alla žį hluti sem hugurinn girnist įn žess aš geta notiš žeirra.

Hafšu žvķ  markmišiš hvaš žś ętlar aš verša frekar en hvaš žś ętlar aš hafa.  Sjįšu žig fyrir žér sem žį persónu sem žś vilt verša ķ žeirri stöšu sem žig dreymir.  Žś munt alltaf vilja meira en bara efnisleg gęši žau uppfylla aldrei drauminn ein og sér.  Sjįšu žig fyrir sem betri persónu žį persónu sem žś vilt verša žar sem žś getur gert žaš besta fyrir fjölskyldu, vini og samferšamenn.  Lķfiš er vegferš, njóttu hennar og geršu žaš sem žś best getur.

Jesś sagši  Matt. 21.22  Allt sem žér bišjiš ķ bęn yšar, munuš žér öšlast, ef žér trśiš. 

Don't tell God how big your storm is....tell your storm how big your God is. - Unknown


Hvar liggur vald žitt?

Allt sem žś veist gott, er žér einskis virši ef žś notar žaš ekki.  Frestunar įrįttan er skęšur óvinur.  Žaš veršur aš taka af skariš, mörg lķtil skref munu koma žér langt.  Žó svo hvert og eitt žeirra viršist ekki skipta miklu viš fyrstu sżn.  Įstęšan fyrir žvķ aš slį draumnum į frest į yfirleitt ekkert skylt viš leti eša aš draumurinn sé of stór.  Innst inni er žaš hręšslan viš mistök eša höfnun og sįrsaukann sem žvķ fylgir sem vegur žyngst.

Žaš eru tveir pólar sem stżra geršum okkar öšru fremur.  Žaš er löngun ķ įnęgu og óttinn viš vonbrigši.  Óttinn viš vonbrigši lamar framtaksemina, viš sleppum žvķ aš framkvęma žaš sem žarf til aš öšlast žaš sem viš žrįum.  Žessi ótti viš aš gera mistök og lenda ķ verri ašstęšum.  Óttinn viš aš vera hafnaš.

Žaš er til saga af Buddha žar sem hann flutti kenningar sķnar.  Mašur rengdi žaš sem hann sagši, spurši óžęgilegra spurninga og gerši allt til aš gera lķtiš śr kenningum hans.  Buddha hafši sżnt mikla žolinmęši žegar hann snéri loks oršum sķnum til mannsins og spurši; "ef ég bżšst til aš gefa žér gjöf og žś hafnar henni hvers er žį gjöfin?"  "Hśn er žķn svaraši mašurinn."  "Žaš er rétt hjį žér" svaraši Buddha "žaš sama į viš um žķnar gjafir."  Hręšslan viš höfnun er žvķ ķ raun óžörf, žvķ žaš er ķ žķnu valdi hvaš žś žiggur. 

Allar įkvaršanir sem žś framkvęmir munu hafa įhrif į lķf žitt.   Lķfiš er fjöldi lķtilla įkvaršana, lįttu žvķ ekki "ég hefši įtt aš...." eša "ef ég hefši gert..." verša örlög žķn.  Įkvaršanir ķ framkvęmd koma žér žangaš sem žś ętlar.  Žannig örvaršu įhuga žinn, žannig tekuršu stjórnina į žķnum įętlunum.  Stjórn žķn į geršum žķnum mun į endanum įkvarša örlög žķn, žau eru ķ žķnum höndum.  

Ef žś getur ķmyndaš žér žaš, getur žś framkvęmt žaš.  Ef žig dreymir um žaš, getur žś oršiš žaš. -William Arthur Ward


Framtķšin.

"Til aš byrja meš skalt žś dag hvern taka andataks hvķld til aš gera rįš fyrir aš žrįtt fyrir allt muni ķ hinu ókomna bķši žķn paradķs."

 "Žér verši gefin innsżn ķ žį björtu framtķš sem veršur; ekki meš neinni töfražulu į silfurfati, žvķ hśn veršur til meš žinni eigin hugarorku."

 "Frjįlst val žitt til hugsunar og skošanamyndunar mun varša veginn og fullmóta hann greišfęran inn ķ framtķšina."

"Framundan  mun allt sem žś žrįir nógu sterkt, sérš skżrt ķ huga žķnum og finnur ķ hjarta žķnu, verša aš veruleika ķ žķnu lķfi."

 "Žeir eru sķfelt fleiri sem eru mešvitašir um aš uppspretta žess lķfs sem viš žrįum bżr innra meš okkur."

"Framundan er tķmi til losna viš leišindi og deilur, skipta į žeim, fyrir nżja framtķšarsżn , žar sem vöxtur, manngęska og hugsjónin fyrir nżjum veruleika fęšist, veruleika eins og žś vilt hafa hann."

 "Nż heimsżn mun verša til innra meš žér ķ staš žess aš koma utanfrį."

 "Žaš sem gerist nęsta įriš mun veršur fyrirboši nęstu tķu įra. Og žaš sem umbreytist innan nęstu tķu įra veršur grundvöllurinn fyrir įrin žar į eftir."

 "Orkan mun streyma, vinna meš žér viš aš nį markmiši drauma žinna og upplifa velgengni meš vitneskunni um žaš hvers kröftug sżn hugsana žinna er megnug."

"Žannig aš ef žś vilt gott rįš inn ķ framtķšina, myndi žaš vera, bśšu til öfluga framtķšarsżn ķ huganum."

"Orkan fylgir hugsżninni."

 "Jafnvel žeir sķšustu koma śt śr žokunni."

"Ekki gefa dżrmęta hugarorku žķna til villugjarnrar og hverfandi fortķšar."

"Snśšu žér aš sköpunarmęttinum sem bżr innra meš žér."

"Lifšu drauminn."


Ef žaš er žoka ķ höfšinu veršur villugjarnt į leišinni.

Vald žitt er fólgiš ķ žvķ aš framkvęma.  Gera žaš sem žig langar til, žó žaš byrji sem  lķtiš skref  žį verša skrefin til mikilla framafar žegar fram lķšur.  Svipaš er žegar vöšvar eru ęfšir, ašferšin er aš gera nśna žó lķtiš sé, en ekki eftir įr eša tķu žegar žś hefur tķma.  Geršu nśna finndu eitthvaš į hverjum degi sem fęrir žig nęr žvķ sem žig dreymir um og framkvęmdu.

Geršu žér grein fyrir aš žś sjįlfur įkvešur hvaš žś įtt skiliš, žaš er t.d. öruggt aš įhugaleysi leiši til nišursveiflu žaš ert svo žś sem įkvešur mörkin, hve lengi įhugaleysiš varir įšur en žś rķfur žig upp af įhuga og ferš aš vinna aš velferš žinni.  Geršu žér jafnframt ljóst aš žegar vel gengur er mörkin žar sem žś setur žau, aš žegar žér finnst nóg um velgengnina ert žaš žś stöšvar ferliš meš vęrukęrš, žaš er žér sem finnst vera komiš nóg.

Nśtķšin er aldrei jöfn fortķšinni geršu žvķ ekki rįš fyrir aš žaš sem śrskeišis fór ķ fortķšinni eigi viš ķ nśtķš eša ķ framtķš.  Endursettu hugsunina ķ jįkvęša, taktu įkvöršun um aš gera žaš sem er til góšs og framkvęmdu.  Tilfinningar žķnar og hugsun segja žér hvaš er rétt.  Nśmer eitt er aš vita hvaš žś vilt.  Skżr sżn gefur val, žegar sżnin er oršin skżr framkvęmdu ķ žvķ er vald žitt fólgiš.  Žegar žś hefur gert žaš aš vana žķnum aš einbeita žér aš takmarki žķnu žį framkvęmiršu įn erfišis.  Vertu mešvitašur um aš hvert lķtiš skref sem žś tekur ķ įtt aš markmiši žķnu veitir žér įnęgju auk žess aš fęra žig nęr.

Losašu žig viš frestunar įrįttuna, taktu įkvöršun nśna.  Žaš er ekki žaš sem viš getum gert sem gerir lķfiš įnęgjulegt, heldur žaš sem viš gerum.  Flestir sem hafa notiš velgengni hefur oft mistekist, velgengnin felst ķ žvķ aš žeir reyndu aftur, aftur og aftur žar til žaš tókst.  Taktu žvķ įkvöršun um aš framkvęma og lįttu męlikvaršann um žaš hvort žś ert aš nį įrangri vera hvort žś ert aš nįlgast markmiš žitt eša fjarlęgist.  Ekki gefast upp žó aš žér finnist žś fjarlęgast.  Taktu žetta eins og barn lęrir aš ganga sama hve žaš dettur oft žaš gefst ekki upp fyrr en žaš hefur lęrt aš ganga.

Geršu žér grein hvaš žś villt, taktu įkvöršun og framkvęmdu.  Lķkt og žegar flugvél fer į milli tveggja staša žį er vitaš hvert feršinni er heitiš, įkvöršun er tekin um brottför og hśn er framkvęmd.  Svo einfalt er žaš, žó flugvélin sé 95% feršarinnar ekki į įfangastaš žį žżšar žaš ekki aš hśn komist ekki žangaš.  Žetta į viš flest sem žś vilt og vinnur aš žś munt komast žó aš įkvöršunarstašurinn sjįist ekki um tķma.  Žś getur flżtt för žinni meš žvķ aš taka įfangana ķ mešvitušum skrefum og sjį įkvöšunarstašinn alltaf skżrt ķ huganum.

Margir gefast upp viš aš öšlast žaš sem žį dreymir um vegna daglegra anna, s.s. ég verš aš greiša reikningana mķna įšur en ég get fariš aš gera žaš sem mig langar til, svoleišis hugsanir koma ķ veg fyrir aš žś nįir žangaš sem žig dreymir.  Žaš veršur alltaf nóg af reikningum, lįttu vinnuna viš drauminn ganga fyrir og hann mun greiša reikningana žķna.  Taktu mistökum alltaf sem lęrdómi.  Haltu velgengni skrį, skrifašu nišur markmiš žķn og hvaš žś gerir til aš nį žeim.  Faršu yfir žaš reglulega žvķ aš žaš vill gleymast hve langt er nįš į tiltölulega stuttum tķma.

Undanfari žess aš framkvęma er aš hugsa. - Ralph Waldo Emerson 


« Fyrri sķša | Nęsta sķša »

Innskrįning

Ath. Vinsamlegast kveikiš į Javascript til aš hefja innskrįningu.

Hafšu samband